صادق هدایت آثار خودش رو آتیش زد. اینجا دو نکته پیش میاد. یا صادق هدایت از گذشته خودش پشیمون شد و هر چی نوشته بود رو لایق آتیش میدونست، که در اینجا یعنی گذشته و عقائدش در طول زندگی توف هم نمی ارزه. چرا ؟ چون خود ص.هدایت اونها رو آتیش زد . یعنی به بی ارزش بودن یا ضد ارزش بودن مسیر زندگیش اقرار کرد. اما حالت دوم همون چیزیه که (عدل) کامنت بالا گفت . یعنی صادق هدایت چون دید هیچ کی لایق نیست و هیچ کی ادم بشو نیست پس همه رو آتیش زد. اینجا کم عقلی و عصبیت و روان پریشی صادق هدایت ثابت میشه. چرا ؟ چون واقعا به ذهنش نرسید که در آینده حتی یک نفر به حرفاش گوش بده ؟!!!!!!! حتی یک نفر !!!!! نبود ؟!!! ص.هدایت میتونست همه اون آثار رو نگه داره تا بعدها موجب بشه که یک عده مثل "هدایت" بشن. حتی یک نفر هم با اون نوشته ها مثل هدایت میشد خوب نبود ؟ پس صادق هدایت دوست نداشت کسی راه اون رو بره. دوست نداشت یکی مثل خودش تو دنیا نفس بکشه. این اوج بن بست و نهایت به پوچی رسیدن آدم هست. صادق هدایت به اون بن بست رسید.