بررسی دیدگاه آقای «عدل» ... * بخش نخست: آقای عدل گفتند: «اینکه میگویید صادق هدایت آثار خود را نابود کرد جنبه دیگری دارد: اینکه ایشان میدانست که مردم شایسته آن نیستند که این آثار به دستشان برسد» *** پاسخ: آیا در میان دوستان صادق هدایت هم کسی سزاوار این نبود که نوشته‌های او را داشته باشد؟* در میان 7 میلیارد انسان روی زمین (که شاید در آن زمان جمعیت جهان نزدیک به 4 میلیارد بود) هیچ کس سزاوار نبود که نوشته‌های او را ترجمه (برگردان) کند و یا بخواند؟ این چه سخن گزافی است؟* مگر او درباره نوشته‌هایش بازخوردها را سنجیده بود؟ او با تک تک کسانی که نوشته‌های او را خوانده بودند نشست و برخاست داشت و اندازه تأثیرگذاری نوشته‌هایش بر آنان را سنجیده بود؟ از دید شما مردم ایران تا آن اندازه بی‌خرد بودند که در مقابل حق سر تسلیم فرود نیاورند؟ سخن شما نشانگر غرور و خودبزرگ‌بینی در صادق هدایت نیست؟ اگر نیست پس نشان چیست؟ سخن آقای عدل به روشنی نشان می‌دهد که حتی از نزدیکان و اطرافیان صادق هدایت هم کسی نبود که "زندگی کثیفی" نداشته باشد.