هرچند انگلیس از نظر ما ایرانی ها همیشه منفور بوده منتهی هفت روز هفته کار کردن در ازای یک وعده غذا و جای خواب به معنای بردگی نیست و بردگی به معنای تحت اختیار بودن و مجبور به انجام هرکاری بودن تحت امر ارباب است و در همان انگلیس در زمان فئودالیته رعایا همراه زمین خرید و فروش می شدند و تا حد زیادی شبیه برده بودند . منتهی کار زیاد در ازای حقوق کم معنی بردگی نمی دهد . به مصداق عیبش چو گفتی هنرش نیز بگوی در انگلیس از قرن هجده یا نوزده قانون ضدبرده داری وجود داشت و نیروی دریایی انگلیس به همین بهانه کشتیها را جستجو می کرد تا برده حمل نکنند . کاری ندارم که این بهانه ای بود برای حضور در خلیج فارس چون عربها به برده داری علاقمند بودند . در ایران زمان رضاخان قانونی توسط مرحوم داور به مجلس رفت که تصریح شده بود هر برده ای به محض ورود به ایران مطلقا آزاد است .خوشبختانه ایران از لحاظ تاریخی هیچ وقت برده داری مرسوم نبوده مگر به عنوان اسیر جنگی و مدتی هم مسافران کاروان ها توسط راهزنان در شمال خراسان ربوده می شدند و در ترکمنستان و آن حوالی فروخته می شدند اگر قادر به پرداخت باج تعیین شده نبودند . که این به معنی پذیرش برده داری در ایران نیست . اسپانیا و پرتغال دارای تاریخی بسیار زشت از این لحاظ هستند . بابت پرحرفی و حاشیه رفتن لطفا عفو بفرمائید .