کورش هیچ وقت نماد هویت ملی ایرانیان نبود. در سراسر شاهنامه که داستان زندگی مردمان ایران باستان است ابداً و مطلقاً نام و یادی از کورش نشده است. در اوستا و متون فارسی میانه مطلقا نام و یادی از کورش وجود ندارد. فرهیختگان ایرانی ابدا یادی از کورش (به عنوان نماد هویت ملی) نکرده بودند. اتفاقا کورش و هخامنشیان، مفاهیمی هستند که غربی ها و صهیونیستها در همین 1-2 قرن گذشته آن را به عنوان نماد هویت ملی به خورد ایرانیان ساده لوح دادند. همچنین درباره زبان: از راه زبان نمیتوان نژاد کسی را مشخص کرد. هزاره های افغانستان که مغول هستند، به زبان پارسی صحبت میکنند (حتی پارسی تر از مردم ایران).