بنده نه از این نظر که کارشناس زبان و ادبیات فارسی هستم و بر اساس علاقه تحقیقات فراوان راجع به زبانهای ایرانی (باستان و فعلی ) داشته ام ، بلکه از دید یک فرد عادی که گویش و فرهنگ بختیاری را دارا می باشم این رو عرض می کنم (گرچه متاسفانه برخی همتباران بر اساس اطلاعات ضعیف و کمی که در این زمینه دارند قادر به توضیحات و روشنگریهای کافی در مورد انشان و هویت و نسب وچگونگی بازمانده گان مردمی که امروزه بنام بختیاری شناخته میشوند رو ندارند و در سایتهای مختلف دیدگاه های خود را مطرح می کنند که موجب بیان دیدگاههای غلط «مغرضانه و غیر مغرضانه » دیگر کاربران می شود که الفاظ ناپسندی را گهگاه به دنبال دارد «مثلا عرب خواندن بختیاری ها») از این گذشته اگر ایذه شهری عیلامی است پس مردم ایذه هم باید عیلامی باشند و زبانشان باید ریشه عیلامی داشته باشد اما مشترکات زبانهای ایرانی و هندو ایرانی و هند و اروپایی که هر کدام باعث شده گونه ای خاص از این زبانها در ایران ریشه داشته باشد و همچنین همریشه بودن گویش بختیاری با آنان و واژگان کهن پارسی باستان و پهلوی در زبان بختیاری ها چنین چیزی را مردود می شمارد که عیلامی ها سامی بوده باشند و سامی خواندن عیلامی ها و مردم ایذه چنین چیزی رو خنده آور جلوه می دهد ایا وجود القاب کی و آ که هنوز هم در بختیاری وجود دارد و هیچ جای ایران فعلی وجود ندارد و به نوعی بازمانده از القاب سلسله کیانیان که در شاهنامه آمده و فردوسی به نوعی اجداد آن‌ها و مابقی ایرانیان را ستایش کرده است و باعث پیوند عمیق میان بختیاری ها و شاهنامه فردوسی گردیده است مانند کی قباد ( درختی چند هزار ساله به اسم درخت کی قباد و اثری مخروبه به نام کلگه کیقباد در ایذه ) و کی خسرو آ فریدون و آ داراب و اسامی اصیل بیشتر بختیاری ها وجود لقب کی پیا ( بزرگ زاد، مرد شاهزاده‌ ،کسی که از ذریه کی ها و کیان است )وجود طوایف کیانی کیانپور کیخسروی کی یانرسی و صدها طایفه با پیشوند کی در بختیاری و کهکیلویه و هزاران پیوند دیگر دلیلی بر اثبات اصیل بودن این قوم کهن ایرانی نیست ایا فردوسی سامی هارا ستایش کرده ایا کیانیان آریایی نبوده اند آیا هنوز به طور قطع میان هخامنشیان و کیانیان کسی تفاوتی قائل شده است وخلاصه قطعا عیلامیان مغلوب و کم تعداد در مقابل فراوانی اریاییها چاره ای جز تبعیت از زبان و فرهنگ اریانها و یا به تعبیری پارس های مهاجم را نداشته اند و یا اینکه مشترکات نزاد ی و زبانی با هم داشته اند اگر لباس نشانگر هویت است در کتیبه های ایذه تمامی افراد اندک حجابی دارند و شباهتی به لباس مردم بختیاری امروز که به حیا و نجابت شهره هستند ندارد چه برسد به لباس دشد اشه عربی که واقعا تعجب آور است که کاربری مقایسه کرده به گمانم برای یکبار هم از نزدیک کتیبه های ایذه رو ندیده است و آیا فیزیک صورت و بدن ،دماغ عقابی، پوست و موهای روشن و بور و چشمها ی رنگی اکثر بختیاری ها شباهتی به عرب و نزاد سامی آفریقایی دارد !؟در نتیجه آنچه هویت بختیاری را شکل داده است شالوده اساسی ان آریایی وپارسی است و احتمالا با اندک تلفیقی از ایلام یا شاید قومیتهای اقلیت دیگر و تاثیر پذیری از آیینهای قدیمی ایرانی چون میترا (مهر)و زرتشت و تاثیر پذیری فراوان از دین اسلام و به خصوص مذهب شیعه از طریق حاکمان محلی و غیر محلی در دوران اسلامی بوده است که آنچه باعث مشترکات با قوم عرب همجوار و بقیه اقوام شده تاثیر پذیرفته از دین اسلام و مسلمان بودن است نه هویت عربی