اهل تسنن برای توجیه کارهای خلاف سنت صحابه به روایت های جعلی استناد می کردند که از آن به روایت کل صحابه عادلند می توان اشاره کرد. آنها عدالت را از جمله شرایط امام جماعت نمی دانند، اما این رویکرد مشروعیت بخشی به هر عملی که از ولی امر سر بزند را در علمای درباری عموی یا عباسی یا آل خلیفه باید جستجو کرد . آیا وقت آن نرسیده که از خدا بترسند و آیات الهی را به ثمن قلیل دنیایی نفروشند و با القای چنین حرفهایی از گفتن حقیقتی که آن را همچون فرزندان خود می شناسند سرباز نزنند؟