در دیباچه شاهنامه خود فردوسی پاسخ درباره ضرورت داشتن دین و این که چه مذهبی داره رو به طور کامل توضیح داده از قسمت به نام خداوند جان و خرد شروع میشه تا به این بیت میرسه به بینندگان آفریننده را نبینی مرجان دو بیننده را بعد توضیح میده عقل ما انسان ها محدوده برای درک خدا و سایر دلایلی که می آره بعد در بیت معروف توانا بود هر که دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود توضیح میده یک دانشی وجود داره که حتی دل انسان پیر به واسطه اون جوان میشه حالا برای پاسخ این پرسش که چه دانشی؟ باید بریم به قسمت در ستایش پیامبر اونجا بیت اول میگه. تو را دانش دین رهاند درست! بعد توضیح میده اگه می خوای از دچار بلا نشی و در هر دو دنیا رستگار باشی میاره که به گفتار پیغمبرت راه جوی دل از تیرگی ها بدین آب شوی در ادامه میگه پیامبر گفت که من شارستانم علیم در است این حدیث معروف شیعه است و با این بیت کاملا اتمام حجت می‌کنه چند بیت پایین تر میاره که گرت زین بد آید گناه من است. چنین است و این دین راه من است میگه اگه بدت میاد اگه خوشت میاد پیشوای من حضرت علی است بر این زاده ام و هم بر این بگذرم چنان دادن که خاک پی حیدرم این متن برای افرادی ناگاهی نوشتم که ذهن پرسشگر دارن