در یکی از سایت ها ایگونه به مطلبتون جواب دادن نظرتون چیه؟ زکرياي مذکور در اين حديث را با حضرت زکريا پدر حضرت يحيي عليهماالسلام يکي گرفته است. در حالي که منظور از اين زکريا، به استناد زيرنويس تلمود، زکريا بن يهودا، کاهن زمان سلطنت يوآش- پادشاه يهود- است که به خاطر تقبيح بت پرستان، به دستور پادشاه در حياط معبد سنگسار شد (سنهدرين، 96ب). در بخش ديگري از تلمود، يعني در رساله گيطين، (57ب) مي خوانيم: چون نبوزَرَدان- رئيس جلادان بختنصر و فرمانده ايشان در اورشليم- به آنجا رفت و بسياري را کشت، خون گرمي را ديد که همچنان مي جوشيد. با پرس و جوي او مردم اعتراف کردند: «پيامبر در ميانمان بود که عادت داشت ما را به خاطر بي ديني مان سرزنش کند، ما هم عليه اش برخاستيم و او را کشتيم و سالهاست که خونش آرام نگرفته است.» آنگاه نبوزَرَدان افراد بسياري را کشت؛ چنان که به روايت رساله سنهدرين (96ب)، خون نود و چهار هزار نفر را ريخت، تا خون آرام گرفت. به اين ترتيب اشکال تفسير نمونه رفع مي شود.