شعر با دروغ همراهه چون برای درست کردن قافیه و ردیف باید گاه گاهی دروغ هم بگی تا قافیه و ردیفت جور در اد. این کتاب (شاهنامه) هم بن مایه ش افسانه س، چون نمی شه مثلا داستان های رخش و اژدها و و ... رو که فراطبیعی هستند رو به عنوان واقعیت قبول کرد.