اصل دادن عشر صرف نظر از مصرف در جای صحیح یا غیر صحیح به غیر اهلش جایز نیست، مگر به فتوای اقطاب شما که به اعتراف خود شریعت را باید از مراجع گرفت. این چه فتوایی است که در شعار و حرف می گویید شریعت باید از فقها گرفته شود، اما در عمل اقطاب حکم شرعی برایتان می دهند؟ شما به گفته خودتون هم پایبند نیستید تا چه رسد به اسلام. اگر صوفیه خود را شیعه می دانست، به فرمایش امام شیعیان امام رضا علیه السلام عمل می کرد که ایشان فرمود: به سند معتبر از « حسين بن سعيد » روايت شده است که گفت : « سألت ابا الحسن عليه السلام عن الصوفية و قال : « لا يقول احد بالتصوف إلي الخدعة أو ضلالة أو حماقة و أما من سمي نفسه صوفيا للتقية فلا إثم عليه و علامته أن يکتفي بالتسمية فلا يقول بشيء من عقائدهم الباطلة » از حضرت رضا عليه السلام سوال کردم از آل صوفيه؟ و ايشان فرمودند : « کسي قائل به تصوف نمي شود مگر از روي خدعه و مکر يا جهالت يا حماقت؛ اما اگر کسي از روي تقيه خود را صوفي بنامد، تا از شرّ آنها در امامن بماند بر او گناهي نيست؛ به شرط آنکه به چيزي از عقائد باطلشان قائل نشود » (اثني عشريه/ص30 و 33) و (کشف المعارف مستعليشاه ص18) و (کشکول علامه بحراني ج3 ص 331 يا 231) و (سفينة البحار ج2 ص58 چاپ فراهاني تهران و ج5 ص200 چاپ اسوه قم) و (البدعة و التحرف ص114) و (طرائق الحقائق ج1 ص212 با تحريف قسمتي از حديث) و (حديقة الشيعه ص 605) و (تنبيه الغافلين ص19) و (انوار النعمانيه ج2 ص295) و (خيراتيه ج1 ص37)