سلام بر عبد فقیر برادر شما هم که همون اشتباه آقای بروجردی رو مرتکب شدید و عبارات رو درست نمی خونید. آقای بروجردی در تعریف عشریه چنین نوشتند: عشریه در اصل مالی است که مرید با اختیار خود آن را به قطب می‌دهد تا در امور خیر هزینه شود و چیزی شبیه انفاق است. در حال که واضع عشریه ملا سلطان چنین می گوید: یک عشر از ارباح مکاسب و زراعات داده شود مغنی زکوة زکوی و از خمس خواهد بود. حال تناقض صحبت آقای بروجردی و ملا سلطان مشخص است. کجای این مطلب عدم امانت داری است؟ آقای بروجردی می گوید عشریه مالی است که در امور خیر مصرف می شود اما ملا سلطان می گوید مکفی از رکات زکوی و خمس است. اگر به قول آقای بروجردی ملا سلطان اجتهاد کرده، و این کار وی بدعت نیست، چرا هیچ کدام از بزرگان دین و مراجع قائل به عشریه نیستند؟ آیا اجتهاد ملا سلطان چیزی غیر از اجتهاد مراجع تقلید است؟ یا این کار اگر نام آن را اجتهاد می گذارید همانند اجتهاداتی است که برخی در توجیه خطایشان به کار می برند! ضمنا اقای بروجری این جمله را نیز فرمودند و در مقام اثبات گنابادی ها نبودند: بنده را با جهله صوفیه چکار با انحرافات اخیره گنابادیها چکار...