اولا که توی اون زمان خبری از اعراب گذاری نبود و آیات قرآن بعدا اعراب گذاری شد، در ان زمان جر و مجرور و عطف و فلان در کار نبود، دوما ایه یک نوع حکم و دستور هستش ، و حکم و دستور باید شفاف و واضح باشد ، همونطور دیگر آیات احکام کاملا واضح بوده و برای همه مسلمانان قابل فهم باشد، طبق نوشته شما که قواعد ادبیات عربی را آوردین ، قواعد ادبیات عرب یکسان باید همه قبول میکردن نه اینکه در آن اختلاف باشد، یعنی یه عده ای چون از ادبیات عربی سردر نمی آوردند مسح کردن و انهایی که ادبیات عربی را بلد بودن پاهای خود را شستن، چرا خداوند باید حکمی نازل کند که معنی و مقصود آن فرق داشته باشد ،شما این ایه را با ایات دیگر مقایسه نکنید، چرا که این آیه یک حکم و دستور هستش، به عقل خودتان رجوع کنید آیا خداوند در قیامت اگر سوال کند چرا به این شکل وضو گرفتی ، یکی جواب بدهد ، طبق دستور ایه من مسح کردم و دیگری بگوید من حرف جر و عطف و فلان بهمان و تشخیص دادم که پاها باید شسته شوند، در حالی که این آیه اوضح من الشمس هست، دو شستن و دو مسح کردن،