سلام. آقاي آشتياني اوستاشناس نبود. در آن مقالات از بيش از 30 اوستاشناس بزرگ ايران و جهان اسنادي ارائه شده است. در همان لينك لطفاً بررسي شود. پيرامون، سيلي در برابر سيلي، حكم قصاص است. جان در مقابل جان، سيلي در برابر سيلي، چشم در برابر چشم... وقتي در برابر جان، جان گرفته شود، زن و بچه قاتل بي‌سرپرست ميشوند. اگر حكم قصاص را بپذيريم، تبعات آن را نيز بايد بپذيريم (و عادي است). زنان شوهر دار (غنایم جنگی) بر مسلمانان حلال نيست. بلكه زنان شوهر دار (غنایم جنگی) "كه به مالكيت مسلمين درآمده اند" حلال اند (مِن ما مَلَكَت اَيمانُكُم). چه بسا زناني كه اسير ميشدند ولي اجازه مالكيت داده نميشد. مثل جويريه كه آزاد شد و پيامبر اجازه مالكيت او را بر كسي نداد. همينطور سفانه بنت حاتم. شتخيص اين مسئله با پيامبر و امام معصوم است كه تصميم ميگيرد اسيران (اعم از مرد و زن) آزاد شوند، يا در مقابل فديه - غرامت- آزاد شوند يا مبادله شوند، يا به تصرف و مالكيت مسلمين درآيند. و ديگر اينكه در منطق اسلام، اموال و انفس كفار حربي، حرمت ندارد. در منطق اسلام اگر قرار است زني بين كفار حربي بماند، بهتر است كه در ميان مسلمانان باشد و در محيط اسلامي پرورش يابد. همچنين زناني كه شوهرانشان كشته شدند، و قبيله فرار كرده است، رها نمودن اين زنان در بيابان موجب مرگ آنان در حال كفر است، و لذا حفظ و تربيت آنان در ميان مسلمين (از نگاه اسلام ارجحيت دارد). آقاي زرينكوب هم اشاره صريحي داشتند كه بردگان و كنيزان در محيط اسلامي صاحب حرمت و احترام و شخصيت بودند و آنگونه كه غربيها بدگويي ميكنند، صحيح نيست: [http://www.adyannet.com/news/12383] ديگر اينكه: - كتزياس نسبت فاميلي ميان كورش و آميتيس را رد كرده است. اصل ماجرا را هم انكار كرده است؟ كه كورش ، آميتيس را تصاحب كرد. - در متن اوستا، آمده است كه فريدون دو همسر اژي دهاك را ربود چه اينكه لايق نگهداري خانمان و زايش فرزندان هستند. - اينكه اسفنديار در حمله به تركستان براي ترويج دين زرتشتي، دو خيل عظيم از دختران و زنان خيئوني را به غنيمت گرفت، نظرتان در اين باره چيست ؟