پاسخ به سینا نصرتی ::: 1. لفظ "علی" در آیات متعددی از قرآن آمده است. 2. صفات علی (ع) نیز در بیش از 300 آیه قرآن به گفته علمای اهل سنت آمده است. چنانکه برخی از این صفات، تنها بر علی (ع) صدق میکند. که میتوانید در این زمینه مطالعه کنید. 3. نام و یاد و وصف فضائل علی (ع) مکررا در سنت (که عِدل قرآن است) آمده است. 4. شاهنامه کتابی است که دربردارنده زندگی شاهان ایران باستان است. حداقل، شاهان مهم و نامدار را گردآورده. اما نامی از کورش نیاورده. شما میگویید شاهنامه کتاب تاریخ نیست. خوب این برداشت غربی‌هاست. چیزی است که در گوش شما خوانده اند. فردوسی خود کتابش را متن تاریخ میداند. فردوسی در روایت این تاریخ، اصرار دارد که چنین سِیر تاریخی، دروغ و افسانه نیست. بلکه واقعیت است: «تو این را دروغ و فسانه مدان؛ به رنگ فسون و بهانه مدان». هرچند برخی از تشبیهات و توضیحات به رنگ رمز و راز است، اما کلیت این کتاب (شاهنامه) نه دروغ است و نه افسانه و نه اسطوره‌بافی. اینکه چرا از ابرپادشاهان (؟!) پارتی و سلوکی نام نبرده را از خود ایشان بپرسید. جالب اینجاست که عده‌ای مدعی وطن‌پرستی، که خود را مدافع تاریخ نیاکانِ خويش(؟!) می‌دانند، به راحتی جعلیات و دروغ‌بافی‌های جریان فراماسونری را باور می‌کنند، و شاهنامه و دیگر متون ایرانی را «افسانه» و «سخنان پای منقل و وافور» می‌نامند. اگر واقعاً وطن‌پرستند، اگر واقعاً مدافع نیاکان و دستاوردهای آنان هستند، چرا این گونه شاهنامه را مورد تحقیر قرار می‌دهند. بر سر سفره هفت‌سین، شاهنامه قرار می‌دهند و در عین حال محتویات آن را غلط می‌دانند!