تاریخ رو خیلیا نوشتن. شیعیان که از مختار راضی اند همین برای ما بس است. اینکه بعضی اورا پیامبر دروغین یاکذاب یاچه وچه نامیدند همان کسانی هستند که طرفدار ابن زیاد و عبدالله ابن زبیر هستند بلاخره تاریخ اززبان این افراد هم نوشته شده است. مضاف بر اینکه مختار زبان بلیغ و رسا داشته و در سخن گفتن ماهر بوده به همین دلیل به او نسبت پیغمبر بودن دادن. مختار خودش هیچ کدام از این ادعا ها را قبول نکرده. همین که مختار با عجمان که آن موقع افراد درجه 2 جامعه محسوب می‌شدند دوستی نزدیک داشته و آنها را جزو افراد حکومتی خود قرار داده طوریکه اشراف عرب از دستش عصبانی بودن دلیل بر عدالت و علی دوستی مختار داشته وگرنه میتونسته بااشراف عرب ساخت و پاخت کنه و از عبدالله زبیر شکست نخوره. بلاخره معصوم نبوده اما ماجرای قصد تعرض مختار به امام حسن نمیتونه واقعی باشه. گرچه مختار با صلح امام موافق بوده اما این دلیل نمیشه که بگن قصد کشتن امام را داشته. از چنین فردی که اینهمه خصوصیت های علی دوستانه داره همچنین کاری بعیده.