در منشوری که بصورت کتیبه و منسوب به کوروش هخامنشی موجود است، کوروش بارها از مردوک بعل و نبو، بت های مردم بابیلون (بابل) نام برده و آنها را ستوده است. علامه طباطبایی گفته اند ممکن است ذوالقرنین همان کوروش باشد یک تطبیق تاریخی انجام داده بدون ابراز ارادت.... ولی شهید مطهری احترام به بت پرستان توسط کوروش و دادن مجوز پرستش آنها را مورد انتقاد قرار داده. بجز مورد احتمالی بالا چیزی در تفاسیر دیگر بزرگان تشیع دیده نشد جز حدیثی از امام علی (ع) به این شرح که به پادشاه بودن ذوالقرنین اشاره نفرموده اند : و في حديث علي (ع) و قد سئل عنه أ نبي هو أم ملك؟ فقال: عبد صالح أحب الله فأحبه، و نصح لله فنصح له. مجمع البحرين، ج‏6، ص: 295 از امام علی (ع) پرسیدند: ذوالقرنین پیامبر بود یا پادشاه؟ فرمودند: بنده صالح خدا بود که خدا هم او را دوست داشت... آنقدر دین مبین اسلام از پندها و توصیه‌های دنیوی و اخروی غنی هست که در بسیاری موارد آن را به افراد مجعول نسبت می‌دهند حالا پشت این موارد چیست بماند...