گلدنر : در گات ها "زرتشت" به طرز مخصوص و با خیال عمیق سخن می گوید. "هر یک از قطعاتش" دارای فکری است و اساسا یک ملب را تعقیب می کند ولی هر لحظه به شکلی فکر خود را جلوه میدهد سخنانش عاری از پیرایش ساختگی است. هیچ چیز در آن پاشیده و پریشان نیست. حرفی زیادی ندارد ، همه سخنانش از روی "اندازه و قیاس" است و گفتارش پر از "روح و قوت".... باید گفت کتابی که زیاد نوشته دارد همیشه بهترین نیست.. گاتهایی که 50 صفحه دارد به راستی که از کتب هزاران صفحه ای ادیان ابراهیمی نیز پربارتر است.