گرامی بین سخنان شما پارادوکس‌ها و تناقض‌های شگفت‌انگیزی وجود دارد که امکان پذیرش سخنان شما را برای خردمندان، از بین می‌برد. [۱].ابتدا فرمودید که مسلمانان بر زرتشتیان فشار می‌آوردند. سپس فرمودید: «این فتوا -ازدواج با محارم- برای آن داده شد که بگمان او از انقراض زرتشتیان جلوگیری کند!» خوب اگر زرتشتیان آنچنان تحت فشار قوانین اسلامی بودند، پس نباید ابداً به سراغ ازدواج با محارم می‌رفتند. چون این کار حساسیت، فشار و سختی‌ها را بیشتر می‌کرد. [۲].دیگر اینکه ازدواج با محارم چگونه از انقراض نسل جلوگیری می‌کند؟ هیچ ارتباط عاقلانه ای میان ازدواج با محارم و بقای جمعیت زرتشتیان وجود ندارد (چه اینکه در زمان نوشته شدنِ دینکرد، زرتشتیانی بسیار در ایران بودند و ابداً نیازی به ازدواج با محارم نبود). [۳].او آغازگر فتوای ازدواج با محارم نبود، بلکه ادامه دهنده راه گذشتگان بود. چه اینکه مصادیق معین و متعددی از وجود ازدواج با محارم میان ایرانیان باستان، حکایت می‌کند. [۴].آیا بغ نسک و ورشتمان نسک در اوستای ساسانی هم با فشار اعراب وارد اوستای عصر ساسانی شد؟ و کتیبه کرتیر چه؟