توضیح داده بودم که پس از اسلام بخاطر فشارهای اعراب مسلمان و قوانین قرآن تعداد زرتشتیان کم شد و موبد فرخزادان که یکی از موبدان بزرگ زرتشتی بود تصمیم گرفت مانع از نابودی اوستا شود زیرا که مردم نمیتوانستند به درستی اوستا را بخوانند و موبدان برایشان به پهلوی ترجمه میکردند. او خلاصه ای از تمام اوستا به زبان پهلوی نوشت و نام کتابش را هم دینکرت گذاشت. این کتاب که یکی از ارزشمندترین کتابهای برجای مانده است اطلاعات بسیار گرانبهایی از آن 21 نسک اوستا درخود دارد. ظاهرا این موبد بزرگ درست حدس زده بود و از آن 21 نسک اوستا تنها 5 نسک باقی ماند که همین باقی مانده هم بسیار کم و کاست دارد و حتی دو کتاب نخست دینکرت هم از میان رفت. او به این فکر افتاد که فتوای ازدواج با محارم را دهد و این موضوع را هم در دینکرت آورد. این فتوا برای آن داده شد که بگمان او از انقراض زرتشتیان جلوگیری کند! بیچاره چه روزگار سختی را میدید!