سلام ناشناس گرامی؛ سخنی پیرامون نوشتار شما (آنچه در تاریخ ۱۳۹۴/۱/۲۰ ساعت ۲۳:۳۳ نوشتید). قرآن ملاک جداسازی مؤمنین از کافران در ماجرای کشتی نوح را ایمان می‌خواند که عین انسانیت است. نوح هیچگاه کسی را تمسخر نکرد. اما کفار او را مسخره می‌کردند. نوح به سخن آنان توجه میکرد و حاضر به شنیدن آن بود، اما مخالفین از شنیدن سخنان نوح اباء داشتند. نوح مردم را به پرستش خدای یگانه و عقلانیت دعوت می‌کرد، اما کفار بر پرستش سنگ و چوب و پیروی از شیاطین اصرار داشتند. اینها قدر متیقّن در ایمان/انسانیت است. آنچه درباره جنگ میان خداپرستان و خداناباوران گفتید؛ اولاً جنگ بین حق و باطل همواره وجود دارد. لیکن نبرد بین نژادپرستان (که جنگ باطل با باطل است) و منفعت‌طلبی‌های آنان جهان امروز را به جنگل تبدیل کرده است. سپاس