قرآن کتاب مقدس مسلمانان میگوید که معیار و ملاک نوح برای سوار کردن مردم بر کشتی، تنها و تنها ایمان و انسانیت آنها بود. نه وضعیت جسمی. «لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً. إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً [نوح/26] يعنى پروردگارا از اين كافران ديارى روى زمين مگذار. اگر تو بگذاريشان بندگان ترا گمراه كنند و جز بد كارى كفران پيشه توليد نكنند.» «وَ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَ وَحْيِنا وَ لا تُخاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ‏ [هود/37] يعنى كه كشتى (منظور خويش) را به وحى و مراقبت ما بساز و با من درباره كسانى كه ستم كرده ‏اند گفتگو مكن كه آنها غرق شدنى ‏اند.»