به چند حدیث توجه کنیم: ـ شخصی از امام صادق(ع) پرسید: آیا کسی می تواند ادرار گاو را بخورد؟ فرمود: اگر برای درمان، به آن نیاز دارد، بخورد؛ همچنین ادرار شتر و گوسفند. (وسائل الشیعه، ج 3، ص 411, ح 4008) ـ سماعه می گوید: از امام صادق(ع) در مورد کسی که با نوشیدن ادرار شتر و گاو و گوسفند دردش درمان می شود, پرسیدم: آیا نوشیدن آن برای او حلال است؟ فرمود: بله, ایرادی ندارد. (وسائل الشیعه، ج 25، ص 115, 31368) ـ امام کاظم(ع) فرمود: ادرار شتر بهتر از شیر آن است. (وسائل الشیعه، ج 25، ص 114, 31364) مفضّل می گوید: از امام صادق(ع) پرسیدم: ای پسر پیامبر خدا، هنگام راه رفتن، نفس تنگی شدیدی مرا می آزارد تا جایی که گاه در فاصله میان خانه ی خود و خانه ی شما، دو بار می نشینم. فرمود: ای مفضّل! برای این عارضه، ادرار شتر شیرده بخور. مفضل می گوید: من از آن خوردم و خداوند، بیماری ام را زدود. (طبّ الأئمّة، ص 103؛ بحار الانوار، ج 62، ص 182، ح 5) ـ در مفاتیح الجنان آمده است: در حدیث است که مفضل بخدمت حضرت صادق(ع) شکایت کرد از تنگی نفس و گفت: اندک راهی که می روم نفسم تنگ می گیرد و می نشینم. فرمود که: بول شتر بخور تا ساکن شود. (مفاتیح الجنان، ص 899 . این مطلب در حاشیه ی مفاتیح (باقیات صالحات)، باب ششم است که در فهرست آن، عنوان «دواء تنگی نفس و سرفه» به آن داده شده است.)