در وسائل الشیعة ج 23 ص 83 باب 47 مطلبی است که میگه بَابُ أَنَّ مَنْ خَافَ إِبَاقَ عَبْدِهِ أَوْ بَعِيرِهِ جَازَ أَنْ يُقَيِّدَهُ وَ يَسْتَوْثِقَ مِنْهُ وَ لَا تَسْقُطُ نَفَقَتُهُ ... یعنی اگر کسی بترسه که برده اش فرار کنه، میتونه از برده وثیقه بگیره، اما باید حقوق برده ش رو بده. در هر حال دادن حق و حقوق برده لازم هسن. یعنی اسلام تو اون وضعیت برای برده ها در هر حال حق و حقوق قائل شد. سند : شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، قم: مؤسسه آل البيت، 1409 هـ ق.