جناب امیری، کامنت شما بسیار مغرضانه بود. کورش کجا و در کدام کتیبه خدای یگانه یهودیان را ستوده است؟ اتفاقا کورش در منشور خود از مردوک (بت بزرگ بابلی‌ها) به عنوان خدای آسمان و زمین یاد میکند و میگوید که در پی نیایش این خدا بوده است. بت پرستی از این صریح‌تر؟ دیگر چه باید می‌گفت تا بت پرستی اش اثبات شود؟ همچنین از بند 20 به بعد هم مرتباً از مردوک نام برده شده است و عیناً خودش را ستاینده مردوک می‌نامد. مثلاً: جایگاه سروری (خود) را با جشن و شادمانی در کاخ شاهی برپا کردم. مردوک، سرور بزرگ، قلب گشاده کسی که بابل را دوست دارد، [همچون سرنو]شتم به من [بخشید] (و) من هر روز ترسنده در پی نیایش او بودم (بند 23). همچنین: مردوک، سرور بزرگ، از رفتار [نیک من] شادمان گشت) و به من کورش، شاهی که از او می ترسد و کمبوجیه پسر تنی [ام و به] همه سپاهیانم، برکتی نیکو ارزانی داشت (بند 26-27). همچنین: خدایانِ سرزمین سومر و اَکد را که نبونئید - در میان خشم سرور خدایان - به شواَنّه(=بابل) آورده بود، به فرمان مردوک، سرور بزرگ، به سمت به جایگاهشان بازگرداندم، جایگاهی که دلشادشان می سازد (بند 33-34). همچنین: هر روز در برابر بِل و نَبو، روزگاری دراز (=عمری طولانی) برایم خواستار شوند (و) کارهای نیکم را یادآور شوند و به مردوک، سرورم چنین بگویند که “کورش، شاهی که از تو می‌ترسد و کمبوجیه پسرش... بگذار آنان سهمیه رسانِ نیایشگاه‌هایمان باشند، تا روزگاران دراز (؟)...و باشد که مردمان بابل [شاهی] او را بستایند (بند 35-36). و نیز: [............] او... مردوک، سرور بزرگ، آفریننده(؟)[...........................................................] [.........................................]... من... همچون هدیه‌ای [پیشکش کردم]....... [(برای) خشنودی‌ات تا به جا]ودان (بند 44-45).