1. به نظر میرسد جناب فرشاد پژوهشگر اصلا متن مقاله را نخوانده اند. مانند اکثر همفکرانشان چشم و گوش بسته تنها در پی ابراز مخالفت هستند. ای کاش پیش از ارائه نقد -آن هم از نوع جلف و بی اساس- حداقل یک بار متن مقاله را میخواندند. 2. کامنت ایشان نشانگر این است که سطح در تاریخی ایشان بسیار پایین است، و کمتر از آن است که نقد شود. لیکن برای تنویر افکار نکاتی به عرض میرسد. 3. ایشان گفتند: «متن به وصوح اشاره به بحر عرب نمی کنه» در حالیکه در متن به صراحت و وضوح هرچه تمامتر عباراتی چون دریای تازیان و بحر تازی و... آمده است و حتی اسکن متن مربوطه هم در متن قرار داده شده تا اتمام حجت شود. گویا جناب فرشاد پژوهشگر زحمت مشاهده اسناد را به خود نداده اند. 4. بحث مقاله درباره دیدگاه موبدان ساسانی است. ولی جناب فرشاد برای نقد این گفتار از عثمانی‌ها سند آوردند. که البته این سند هم مربوط به دریای عمان و اقیانوس هند است. این در حالی است که موبدان ساسانی دقیقاً دریایی را به عرب منسوب کردند که مربوط به نواحی حیره (کویت و عراق) و بحرین (بحرین و امارات و قطر و...) است. جناب فرشاد حیره و بحرین را مربوط به اقیانوس هند میدانند؟ امروزه نه تنها دانشگاهیان بلکه کودکان دبستانی هم میدانند که کویت و قطر و امارات و بحرین و... در ساحل خلیج فارس هستند. نه در اقیانوس هند. پس بهتر است سخنی نگویند که موجب خنده کودکان دبستانی شود. 5. سندی که از موبدان ساسانی ارائه شد کاملاً واضح است و ربطی به هرودوت و گزنفون ندارد و اختلافات آنان کاملاً بی ارتباط با سند ساسانی است. بهتر است امثال فرشاد لجبازی و تعصب و تحجر را کنار بگذارند.