در شاهنامه فردوسی سخن گفتن انوشیروان با موبدان را یافتم که در آن موبدان از انوشیروان پرسش می نمودند و وی پاسخ می داد . در یکی از فراز ها پادشاه سخنی گفت که از دید من مرتبط با همین بخش از اوستا است : وگر بد کنش باشی و بد تـنـه / به دوزخ فرستی سراسر بنه ... یعنی اگر کردار و تنت نادرست باشد همه را به جهنم می فرستی . آنچه از دید من متناسب با آموزه های اوستا افتاد ، این است که متأسفانه « بد تن » بودن با « بد کنش بودن » همردیف و هر دو به دوزخ ختم می شوند. البته فردوسی از دید من این مسئله را قبول نداشت بلکه فقط نقل قول کرد . روی انتقاد ما هم به سوی دین زرتشتی است .