البته برخی اندکی عاقل شده اند و اعتراف کرده اند که این روز، جهانی نیست. اما باید جهانی شود. یعنی هرچند اعتراف به اشتباه خود کرده اند، هر چند فهمیده اند که روز جهانی کورش وجود خارجی ندارد، اما متأسفانه باز هم مغالطه میکنند و روزی که "باید" وجود داشه باشد را به صورت روزی "اکنون وجود دارد" معرفی میکنند. در حقیقت "آرمانهای ذهنی" خود را به عنوان "واقعیت های موجود" به خورد ملت میدهند. این است مکتب دروغ ! مکتب جعل ! مکتب سرخوردگی و احساس حقارت !