ازدواج با محارم (برادر و خواهر، پدر و دختر، مادر و پسر و...) در آیین زرتشتی (مخصوصا عصر ساسانیان) کاملا مرسوم بود. یعنی یک فرهنگ بود. دستوری از سوی اهورامزدا شمرده می‌شد. اسناد متعدد را در این لینک ببینید و مراجعه کنید تا این حقیقت روشن شود: [http://www.adyannet.com/fa/tags/%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%AC-%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D8%AD%D8%A7%D8%B1%D9%85] این درست نیست که برای انکار حقیقت، دیگران (از جمله عربها یا هر قوم دیگری را) متهم کنید. مثال پایانی شما هم بی‌ربط است. اگر برادری به خواهرش تجاوز کند، اولاً خلاف دستور اسلام عمل کرده و حتی اسلام مجازات این رفتار را اعلام معرفی کرده است. ثانیاً خلاف عُرف جامعه عمل کرده است. در حالیکه همبستری با محارم، حتی به زور -که اسنادش در لینک فوق موجود است- خلاف عُرف جامعه نبود و حتی دستوری از سوی اهورامزدا شمرده می‌شد.