ما اسطوره عربی نداریم آنچه ما داریم حقایقی انسانی هستند به نام معصوم و معصومین فراتر از هر قوم و نژادی انسان هستند به تمام معنا و الگو هستند فراتر از تمام اسطوره های خیالی که انسان های آرزومند برای رسیدن به آرزوهایشان می بافند. پس حساب آنان از سایرین جداست. اما در مورد قهرمانان ایرانی باید بگویم که ما قهرمان ایرانی کم نداریم ابن سینا، رازی، حافظ، فردوسی، ابوریحان، جمشید کاشانی، رودکی، مولوی، سعدی، خواجه نصیر، خواجه نظام الملک، پوریا و... که در شمار نمی آید در عصر کنونی هم داریم فهمیده، بابایی، دوران، جهان آرا احمدی روشن و... همانطور که در باستان هم داشته‌ایم رستم ،کاوه، اسفندیار، سهراب و... فرهنگ ما هم ناچیز نیست بلکه بسیار بزرگ است به قدمت هزاران ساله. تنها اتفاقی که در این بین افتاده این است که در یک برهه‌ای از زمان(1400سال پیش)مردم با فرهنگ ایران نگرشی تازه پیدا کردن و دینی تازه را پذیرا شدند که جامع و کامل تر از هر دین دیگر بود به اسم اسلام و چون دریافتند که اسلام پاسخگوی تمام نیازهای زندگی آنان است اکثریت آن را پذیرا گشتند جز اندکی که بر اثر تعصبات جاهلی بر گذشته خود پای می فشارند