اسلام برده داری به شیوه ایران و روم و یونان و ... را نسخ کرد. و به جای آن استرقاب اسلامی را جایگزین کرد. در استرقاب بر اساس احکام اسلام، عبد و مولا برادر یکدیگرند. از حقوق معنوی مساوی برخوردارند. در اکثر حقوق اجتماعی هم برابرند و درمابقی موارد هم عدالت برقرار است. اما چرا اسلام استرقاب را نفی نکرد؟ به این دلیل که آن را به عنوان یک اهرم فشار و یک ابزار تهدید نگه دارد تا اگر کسی در مقابل اسلام تکبر ورزید، بدین وسیله به زیر کشیده شود. تا کسی جرئت حمله به سرزمینهای اسلامی را در سر نپروراند. چاقوکشی بد است. اما اگر کسی به شما چاقو کشید، شما هم میتوانید چنین کنید (در این صورت چاقوکشی بد نیست). اگر کسی به شما سیلی زد شما هم میتوانید بزنید. چون قصاص بد نیست. پیامبر اسلام بسیاری از اسیران جنگی را ازاد میکردند و اجازه نمیدادند که برده شوند. (چون یا مستضعف بودند یا ناخواسته در مقابل اسلام ایستادند). اما آنان که تکبر میورزیدند و یا خود در جنگها وحشی گری میکردند، به بردگی گرفته میشدند. تا به نهج محمدی هدایت شوند و تحت تربیت آداب اسلامی قرار گیرند. از سویی پیامبر اکرم بسیار به ازاد کردن بردگان اصرار داشتند. حتی قرآن در سوره بلد آیه 13 مسلمین را به آزاد کردم بردگان ترغیب میکند. کفاره واجب برخی گناهان نیز در اسلام، ازاد کردن بردگان است. گذشته از این، ما موردی را بیابید که زرتشت برده ای را آزاد کرده باشد...