پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ امروزه در فضای سایبری، افرادی را می‌بینیم که با همه وجود می‌کوشند هخامنشیان را در مقابل اسلام، عَلَم کنند. حال بماند که هخامنشیان اصلا هم‌عصر اسلام نبودند، بلکه حدوداً 1000 سال قبل از اسلام، توسط اسکندر مقدونی ساقط شده بودند. این دست از هموطنان می‌کوشند که از دوره هخامنشی، خوانشی ارائه کنند که گویا ایرانِ آن دوران، سراسر شکوه و عظمت و سراسر خوشی بود. گویا هیچ مشکلی در فرهنگ زندگانی مردمان وجود نداشت. آنان بر این عقیده‌اند که برای پیشرفت، باید از سویی غرب‌ را الگو قرار داد و از سویی دیگر باید به "هویت باستانی" خود آن هم از نوع هخامنشی بازگشت. لذا در این نوشتار، تنها به یکی از ابعاد هویت هخامنشیان اشاره می‌کنیم تا روشن شود فرهنگ هخامنشی چقدر با عقل سلیم امروزی مطابقت دارد. شیوه نامگذاری پسران در فرهنگ هخامنشی...

سگ، گراز، گاومیش، گرگ، روباه، کرکس، جغد، موش، شتر کوچک، گورخر، کرم خاکی، پشمالو، کچل و...! این‌ها در فرهنگ هخامنشی فحش نبود. بلکه نام‌هایی بود که پارسیان در آن دوره روی فرزندان خود می‌گذاشتند. (والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، تهران: نشر ماهی، 1392، ص 391).