پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ هردوت مورخ یونانی درباره کمبوجیه دوم (پسر کورش هخامنشی) می‌نویسد: او یک بیمار روانی بود. کمبوجیه حتی به برادر خود رحم نکرد و او را کشت. اما از پدرش (کورش بزرگ) بهتر بود![1]

کمبوجیه دوم، در زمان حکومتش به مصر لشکر کشید. پادشاه مصر، فرعون آمیرتئوس (Amyrtaeus) نام داشت. مشاور فرعون، که یک خواجه به نام کومبافیس (Combaphis) بود، به او خیانت کرد و با کمبوجیه همدست شد. به این شرط که خواجه، حاکم مصر شود. کمبوجیه به کمک خائنین و وطن‌فروش‌ها بر مصر پیروز شد. 50,000 مصری هم به دست کمبوجیه کشته شدند.[2]

اما قابل توجه آنکه کمبوجیه دوم پس از رسیدن به حکومت مصر، خود را فرعون نامید و در ادامه مدعی شد که منِ کمبوجیه از تبار خدایان: رَع، اوزیریس و حوروس هستم:

[3] Following tra­ditional Egyptian royal protocol, he assumed the pharaonic titles “king of Upper and Lower Egypt” and “descendant of (the gods) Ra, Horus, Osiris.

کمبوجیه آن قدر قدرت داشت که در مصر، کشتار و غارت کند، آنقدر قدرت داشت که خودش را فرزند خدایان شیطانی همچون رَع، حوروس و اوزیریس بنامد. او اگر واقعا یکتاپرست بود، می‌توانست این شیاطین (رع و اوزیریس و حوروس) را به عنوان خدای خود معرفی نکند. اگر واقعا یکتاپرست بود می‌بایست حُرمت خداوند یکتا را حفظ کرده؛ شیاطین را خدای خود ننامد. اما چه کرد؟

درباره رَع (Ra)، حوروس (Horus) و اوزیریس (Osiris) اگر کسی شک دارد که این‌ها شیاطین جِنّی هستند، کافی است تصویر آن را جستجو کنید و به چهره این شیاطین جِنّی توجه کنید:

این فقط کمبوجیه نبود که چنین بود، بلکه پدرش کوروش در منشور مشهورش می‌نویسد که منِ کوروش، بت مردوک (گوساله) را می‌پرستم و [شیاطینی چون] بِل و نَبو را هم گرامی می‌دارم.[4] و اساساً تقدیس شیاطین و جنیان، در میان کوروش و جانشیانش بسیار رخ داده است که فهرستی از این اسناد را در پایین صفحه [مطالب دیگر] میتوانید مشاهده بفرمایید.

پی‌نوشت:

[1]. والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، تهران: نشر ماهی، 1392، ص 447. مشاهده اسکن از متن کتاب
[2]. بنگرید به: «تازش کمبوجیه به مصر؛ حقیقت را انکار نکنیم»
[3]. بنگرید به:
M. A. Dandamayev, "CAMBYSES", Encyclopædia Iranica, Last Updated: December 15, 1990. Vol. IV, Fasc. 7, pp. 726-729
[4]. بنگرید به: «کورش هخامنشی و پرستش مردوک»