پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بالاترین میزان همراهی و همدلی، در فیلم‌های سینمایی اتفاق می‌افتد و « سینما » از نظر گستره و عمق تأثیرگذاری، ظرفیت فوق‏ العاده‌ای دارد.
« میکی ماوس » یکی‌از اولین شخصیت‌های کارتونی است که توسط کمپانی والت دیزنی ساخته شد. این کمپانی که از مشهورترین شرکت‌های تولید فیلم و کارتون است، یکی‌از مهم‌ترین و کارآمدترین ابزار صهیونیست‌ها در عرصه‌ سینما است. « موش کثیف » لقبی بود که به یهودیان داده می‌شد. در کارتون‌های « میکی ماوس » و « تام و جری »، موش، حیوانی شجاع تصویر می‌شود که با تکیه بر « قدرت شخصی خویش »، بن‌بست‌ها را از سر راه بر داشته و همیشه برندۀ میدان است؛ به گونه‌ای که « برخلاف عالم واقعی »، حتی بر گربه پیروز شده و بارها آن را مقهور قدرت و هنرنمایی خویش قرار می‌دهد. بدین ترتیب این مفهوم، رنگ تازه‌ای به خود گرفت و موش از نماد « خباثت » خارج شد.
امروزه، مهم‌ترین شرکت‌های ساخت برخی فیلم‌ها، با هدف القای ترس، در ذهن و قلب مخاطب نسبت به شیطان، و بزرگ‌نمایی قدرت او ساخته شده‌اند و در برخی دیگر، شیطان، قوی‌تر از خدا ظاهر می‌شود؛ به طوری‌که روحیۀ تسلیم و فروتنی در برابر شیطان، به جان مخاطب رسوخ می‌کند.

انیمیشن جهان هم‌چون « دریم ورکز، والت دیزنی و پیسکار » که بزرگ‌ترین استودیو‌های جهان را در اختیار دارند، در اختیار صهیونیست‌ها قرار دارند. کافی است بدانیم « استیون اسپیلبرگ » در چند سال اول تأسیس شرکت دریم ورکز بیش از ۱۰۰ فیلم و انیمیشن با صبغه یهودی ـ صهیونیستی ساخته است. انیمیشن‌های « شرک، فرار جوجه‌ها، شاهزاده مصر، پاندای کونگ فوکار » از محصولات این شرکت‌ هستند. اسپیلبرگ، بعد از آن‌که فیلم مشهور « فهرست شیندلر » را ساخت و قصۀ هولوکاست را به زبان سینما و به صورت رقت‌آور روایت کرد، توانست با حمایت مالی صهیونیست‌ها، این شرکت را تأسیس کند و قلمرو هالیوود را گسترش دهد.
قریب به یک سوم محصولات هالیوود که رقم سالیانۀ آن، به ۷۰۰ فیلم می‌رسد، در زمرۀ فیلم‌های معناگرا محسوب می‌شوند. محصولات هنری هالیوود، مفهوم معنویت و عرفان را به مفهوم جدیدی به نام « ماورا » تبدیل کرده است و در قاموس هالیوود، این‌دو مفهوم، یعنی ماورا و معنویت، مترادف محسوب می‌شوند و صرفا به معنای پدیده‌های نامحسوس نیستند.
پرداختن به امور باطنی و روحی، با شیوه‌های مختلفی در فیلم‌های سینمایی دنبال می‌شود. گاهی این امر به شکل تبلیغ صریح فرقه‌ها و جریاناتی است که با ارزش‌ها و فرهنگ غربی هماهنگ هستند، گاهی هم به شکل تبلیغ آموزه‌هایی است که معنویت مدرن را تبیین می‌کنند و پاره‌ای اوقات نیز با استفاده از ژانرهای خاص تعقیب می‌شود.
مثلا گونه‌های ( ژانر ) وحشت در « سینما »، کارکرد معنوی و روحی دارند. القای ترس در دل انسان‌ و نا امید کردن وی از آینده، به وسیلۀ رسانۀ پرنفوذی همچون « سینما »، می‌تواند برای آنان‌که به دامان ادیان الهی پناه نیاورده‌اند، بستری ذهنی  روانی ایجاد کند تا برای مقابله با آینده تاریک بشریت، به نیروی دیگری پناه ببرند یا راهی برای خضوع و کنار آمدن با نیروهای اهریمنی پیدا کنند.
با تأسف باید اعتراف کرد که هالیوود، نقش خود را در انتقال مضامین شیطانی و رضایت‌بخش جلوه‌دادن فرهنگ شیطانی، به خوبی ایفا کرده است.

فیلم‌هایی مانند « کودک رزماری »، فیلمی آمریکایی به کارگردانی رومن پولانسکی، « طالع نحس » به کارگردانی ریچارد دانر و « درخشش » ساخته استنلی کوبریک در همین‌دسته جای دارند.
دسته‌ای دیگر از فیلم‌ها، به ترویج مرام شیطان‌پرستی پرداخته است؛ مانند « دروازه نهم، گابریل، پسر جهنمی، ارباب حلقه‌ها، آواتار و کودک رزماری ». مخاطب پس از دیدن این فیلم‌ها در می‌یابد که راه رسیدن به قدرت، شهرت و شهوت، تمسک به شیطان و قدرت‌های شیطانی است و شیطان نه ‌فقط دشمن انسان‌ها نیست، که منجی آدمی و پیام‌آور آزادی برای اوست.
با تأسف باید اعتراف کرد که هالیوود، نقش خود را در انتقال مضامین شیطانی و رضایت‌بخش جلوه‌دادن فرهنگ شیطانی، به خوبی ایفا کرده است. فیلم‌هایی از قبیل « هری پاتر، جن‌گیر، طالع نحس (۳،۲،۱) و ارباب حلقه‌ها » با هدف القای ترس در ذهن و قلب مخاطب نسبت به شیطان، و بزرگ‌نمایی قدرت او ساخته شده‌اند و در فیلم‌های « کنستانتین و طالع نحس ۴ و ۵ » شیطان، قوی‌تر از خدا ظاهر می‌شود؛ به طوری‌که روحیۀ تسلیم و فروتنی در برابر شیطان به جان مخاطب رسوخ می‌کند. [1]

پی‌نوشت:

[1]. حمزه شریفی دوست، عرفان‌های کاذب؛ راه‌های نفوذ و راه‌کارهای مقابله، ص 129 - 132