پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مادام ژان دیولافوا (Jane Dieulafoy) به همراه همسرش مارسل دیولافوآ از سوی دولت فرانسه برای انجام کاوش‌های باستان‌شناسی بین سال‌های 1881 الی 1886 به ایران سفر کردند. مادام، خاطرات خود را در کتابی گردآود و در بخشی از آن پیرامون آثار هخامنشی در شوش می‌نویسد: «دیروز گاو سنگی بزرگی را که در روزهای اخیر پیدا شده‌است با تاسف تماشا می‌کردم، در حدود دوازده هزار کیلو وزن دارد. تکان دادن چنین تودهٔ عظیمی غیرممکن است. بالاخره نتوانستم به خشم خود مسلط شوم، پتکی بدست گرفتم و بجان حیوان سنگی افتادم. ضرباتی به‌ او زدم. سر ستون در نتیجه ضربات پتک مثل میوهٔ رسیده از هم شکافت…»[1]

اکنون پرسش آنجاست که جریان باستانگرا (البته از نوع ضد اسلامی) به هر بهانه‌ای، به اسلام و مسلمین اهانت می‌کنند. لیکن آیا تابحال کسی دیده که این جماعت (که از شب تا صبح، دم از کوروش و هخامنشیان می‌زنند)، درباره جنایات فرانسوی‌ها بر ضد تاریخ و فرهنگ ایران باستان حرفی بزنند؟ تابحال کسی دیده که این جماعت، از گل نازک‌تر به اروپایی‌ها بگوید؟ برخی در این مملکت، همه وجودشان حتی ادعای وطن پرستی‌شان بوی دروغ و تزویر می‌دهد.

پی‌نوشت:

مادام ژان دیولافوآ، سفرنامه، خاطرات کاوش‌های باستان‌شناسی شوش، ترجمه ایرج فره وشی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1376. ص 280.