پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ صبح روز شنبه 31 شهریور 1397، اهواز، مراسم رژه نیروهای مسلح... چند تروریست وابسته به گروهک تجزیه طلب موسوم به «الاحوازی» مردم بی‌دفاع اعم از زنان و کودکان و نیز نیروهای مسلح حاضر در مراسم را به طرزی ناجوانمردانه از پشت سر به رگبار می‌بندند و در ادامه، خود توسط نیروهای امنیتی به هلاکت می‌رسند. آرامش به شهر برمی‌گردد. اما قلب مادران و پدرانِ شهدای این حادثه تروریستی هیچ گاه آرام نخواهد شد.
آقا / خانم زرتشتیِ تندرو (و شاید زرتشتی نما)... با شما هستم. آقا / خانم باستانگرای افراطی... شما هم گوش کنید. یادتان می‌آید که شب و روز، شعار می‌دادید (و می‌دهید) که «عرب "هرچه باشد" به من دشمن است»؟ یادتان می‌آید که در 7 آبان، صدر تا ذیل عرب‌ها را به باد فحش می‌گرفتید و می‌گفتید «هر چی بلاست از عرب‌هاست»؟ به یاد نداریم که فقط عرب‌های آل سعود را به فحش بسته باشید! نه خیر... به عرب توهین کردید و شعارهای نژادپرستانه سر دادید... به عرب‌های سعودی گرفته تا عرب‌های سوری و عراقی و ایضاً عرب‌های ایران... این شما بودید که در آتش خفته‌ی ناسیونالیسم عربی الاحوازی دمیدید. این شما بودید که به شعارهای نابخردانه و خائنانه، سبب شدید که احساسات خامِ چند جوان ناجوانمرد برانگیخته شود. این شما زرتشتیانِ تندرو و باستانگرایان افراطی بودید که با خیانت‌های خود سبب شُدید حس انتقام‌گیری در چند نادان، برافروخته و جذب گروهک‌های تروریستی شوند. شما متهمید... نه فقط متهم، بلکه مجرم هستید. جرمتان، خیانت است. خیانت به ایران، خیانت به انسانیت، خیانت به دل‌های پر از درد پدران و مادرانی که عزیزانشان را از دست دادند... خون این شهیدان، دامان ناپاک شما را خواهد گرفت. جز اینکه از بیراهه بازگردید و دست از شعارهای نژادپرستانه ضد عرب‌ها و ترک‌ها و دیگر ابناء بشر بردارید.