پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دیدگاه غلط باستانگرایان افراطی به عرب‌ها، ترک‌ها و برخی دیگر از اقوام ایرانی چنین است که "آنان غیرآریایی هستند و پس از تجاوز عرب‌ها و مغول‌ها به ایران، وارد این سرزمین شدند و لذا یا باید ساکت باشند و یا می‌بایستی از این کشور بیرون بروند". روشن است که این دیدگاه باستانگرایان، نادرست و مغرضانه است. اما اگر بخواهیم مانند خودشان به آنان پاسخ دهیم باید بگوییم: آریاییان هم ساکنان بومی و اصیل این سرزمین نبودند. بلکه این سرزمین، ساکنانی داشت. از قبیل عیلامیان، گوتی‌ها، ماناها، کاسی‌ها، تپورها، هیتی‌ها و غیره. که آریاییان از جنوب روسیه به تدریج وارد این سرزمین (ایران) شدند و آرام آرام از راه جنگ و درگیری، به زور، زمین‌ها را از بومیان اصلی غصب کردند و پس از مدتی مدعی مالکیت بر کل این سرزمین شدند.[1] همچنین از لحاظ علمی (و آزمایش‌های ژنتیک) نیز مشخص شده است که امروزه سهم هاپلوگروپ (نشانگرهای ژنتیکی) منتسب به اقوام آریایی در کل جمعیت ایران، فقط 10 % است.[2]
از این سخنان که بگذریم؛ به گفتار «موبد مانِکجی نوشیروان‌جی دهالا» می‌رسیم که گفتند طبق متن اوستا، آریاییان از خارج سرزمین‌های کنونی به فلات ایران وارد شدند.[3] حال باید از باستانگرایان افراطیِ آریاگرا که غرق در نژادپرستی هستند، پرسید که آیا راضی هستند همین قضاوتی که علیه عرب‌‌ها و ترک‌ها می‌کنند؛ علیه خودشان صورت بگیرد؟! آیا راضی می‌شوند کسی آنان را آریاییِ بیگانه‌ بنامد؟! آیا راضی می‌شوند کسی به آنان بگوید: «از این مملکت بیرون بروید و به همان سیبری یا هر سرزمین دیگری برگردید»؟!

پی‌نوشت:

[1]. ورود آریایی‌ها به فلات ایران ؛ با ناز و عشوه؟ یا با جنگ و خونریزی؟
[2]. فقط 10 درصد ژن آریایی!
[3]. مانکجی نوشیروانجی دهالا، خداشناسی زرتشتی، برگردان به فارسی موبد رستم شهزادی، تهران: مؤسسه انتشارات فروهر، 1377، ص 21.

اسکن از متن کتاب: