پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه گفتاری دارد با این عنوان که «زِ کار زن آید همه کاستی...» بدین معنی که هر کاری که زن در آن دخالت کند، منجر به ضرر و زیان و نافرجامی خواهد شد. در ادامه گفتار دیگری دارد که می‌گوید: «زن و اژدها هر دو در خاک به، جهان پاک از این هر دو ناپاک به». یعنی زن و اژدها را در خاک دفن کن (زنده به گور کن) تا جهان از ناپاکی این دو عنصر پاک شود... اکنون جای این سؤال این است که آیا این سخن، باور فردوسی بود؟ یا او از شاهان آریایی نقل قول کرده است؟ یا اینکه این اشعار جزو اشعار الحاقی است؟ بعید است که سخن فردوسی باشد. از سویی اسلام که از این اقدام (و زنده به گور کردن افراد) نهی کرده است. این بین یا الحاقی است (و توسط افرادی زرتشتی و غیرمسلمان به شاهنامه ملحق شده است) و یا نقل قول فردوسی از شاهان آریایی است.