احمد بن‌ محمد بن علی بن حجر هیتمی (متوفای۹۷۴ق‌‌)، عالم پرکار شافعی، که بیش‌تر به‌ ردّ شیعه‌ نظر داشته و به معاویه ارادت می‌ورزیده، و یکی از تألیفاتش را به او اختصاص داده، و به عدم کفر یزید هم بی‌علاقه نبوده است، در مورد صحت و تواتر حدیث غدیر می‌گويد: «حديث غدير بلاشک صحيح است و جمعی از محدثان آن را آورده‌اند، همانند ترمذی و نسائی و احمد بن حنبل، و اسناد و طرق آن بسيار زياد است، لذا شانزده صحابی آن را از پيامبر نقل کرده‌اند؛ احمد بن حنبل می‌گويد: سی نفر از صحابه اين حديث را از پيامبر شنيده و در زمان خلافت حضرت علی (علیه السلام) بر اين حديث شهادت دادند، ... و بسياری از أسناد آن صحيح و حسن است، و لذا هيچ اعتنایی  به قول کسی‌که در صحت آن اشکال کند نمی‌شود و کسانی‌که می‌گویند امیرالمؤمنین در یمن بوده و اشکال در صحت حدیث می‌کنند نیز به دلیل برگشت امیرالمؤمنین به مکه و درک کردن حج آن سال، اشکالشان پذیرفته نیست، ...»[صواعق المحرقه، ج1، ص107]
بنابراین خدشه‌ای در صدور این روایت توسط هیچ مسلمانی پذیرفته نیست.

پی‌نوشت:

الصواعق المحرقة، ابن حجر هيتمی، لبنان: مؤسسة الرسالة، 1417ق، ج1، ص107. «أَنه حَدِيث صَحِيح لَا مرية فِيهِ وَقد أخرجه جمَاعَة كالترمذي وَالنَّسَائِيّ وَأحمد وطرقه كَثِيرَة جدا وَمن ثمَّ رَوَاهُ سِتَّة عشر صحابيا وَفِي رِوَايَة لِأَحْمَد أَنه سَمعه من النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم ثَلَاثُونَ صحابيا وشهدوا بِهِ لعَلي لما نوزع أَيَّام خِلَافَته كَمَا مر وَسَيَأْتِي وَكثير من أسانيدها صِحَاح وَحسان وَلاالْتِفَات لمن قدح فِي صِحَّته وَلَا لمن رده بِأَن عليا كَانَ بِالْيمن لثُبُوت رُجُوعه مِنْهَا وإدراكه الْحَج مَعَ النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم وَقَول بَعضهم إِن زِيَادَة اللَّهُمَّ وَال من وَالَاهُ الخ مَوْضُوعَة مَرْدُود فقد ورد ذَلِك من طرق صحّح الذَّهَبِيّ كثيرا مِنْهَا.»