پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ اگر زینت زن به طلاست، حفظ حجاب هم مانند طلا زینت است، برای زن. همان‌طور که طلا به مراقبت ومحافظت نیاز دارد، زن هم، چون با حجابش طلایی می‌شود، خیلی باید مراقب باشد. طلا چون با ارزش و قیمتی است چشم‌هایی را به‌دنبال دارد، گاهی چشمی به‌دنبال خرید آن است و گاهی چشمی به‌دنبال دزدیدن آن است و گاهی هم چشمی فقط از نگاه کردن لذت می‌برد. حجاب زن هم، چون طلا قیمتی و با ارزش است.
این حجاب طلایی زن، چشم‌هایی را به‌دنبال دارد، که اگر زن رعایت نکند، خطرات زیادی را برای جامعه و خود به‌همراه دارد، به‌همین خاطر است که اسلام اهمیت فوق العاده‌ای را برای مقام  زن و حجابش قائل است.[1] چون هم حق الناس است وهم حق الله. در حجاب فوایدی است که در بی‌حجابی جز ضرر چیزی یافت نمی‌شود. همه نسبت به هم حقوقی داریم، حفظ نگاه مردان به زنان و حفظ حجاب زنان در برابر مردان.
مگر بی‌حجابی غیر از فساد فایده دیگری هم دارد؟ کافی است اندک نگاهی به جامعه داشته باشیم، می‌توان ریشه اکثر انحرافات و فسادها را در بی‌حجابی پیدا کرد، فسادی هم‌چون فروپاشی آرامش خانواده‌ها و ناآرامی قلب جوانان و افقی روشن برای نفوذ استعمارگران و سلطه‌جویان و ضررهای بی‌شمار دیگر...
بدانیم و باور داشته باشیم، که حجاب طلایی ما، سنگری است در برابر تیرها و چشم‌های نااهلان و قبول کنیم که بی‌حجابی خیلی از خطرها وآفت‌ها را به همراه دارد، که در حدیثی حضرت علی (علیه السلام) می‌فرماید از پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله و سلم) شنیدم که فرمودند «در آخرالزمان که بدترین زمان‌هاست، زنانی پیدا خواهند شد، که این نشانه‌ها را دارند: 1- گشاده رویان 2- تجاوزگران از حدود. 3- نمایش دهندگان زینت به نامحرم. 4- خارج شوندگان از دین. 5- داخل شوندگان در فتنه و فساد. 6- میل کنندگان به سوی شهوات. 7- شتاب کنندگان به سوی لذت‌ها. 8- حلال کنندگان محرّمات. چنین زنانی جاودانه در جهنم خواهند بود.»[2]

می توان از این روایت برداشت کرد، که بی‌حجابی با خطراتی چون خروج از دین و داخل شدن در فتنه و فساد و حلال شمردن حرام‌ها همراه است. پس با حجاب باشیم و خطرات را دفع و رفع کنیم تا هم‌چون طلا قیمتی و با ارزش بمانیم و از سرقت چشمان ناپاک در امان باشیم و سعی کنیم، حجاب ظاهر و باطن‌ را با هم حفظ کنیم، و مصداق «زنان پوشیده، ولی برهنه» نباشیم که عدم رعایت آن مساوی است، با جاودانگی در آتش دوزخ.

پی‌نوشت:

[1]. باغبان این گل و بوستان، خداست
[2]. ابن بابويه، محمد بن على‏، من لا يحضره الفقيه‏، محقق و مصحح: غفارى، على اكبر، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏،1413ق، ج3،ص390،ح4374،  «رَوَى الْأَصْبَغُ بْنُ نُبَاتَةَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‏ يَظْهَرُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ وَ اقْتِرَابِ السَّاعَةِ وَ هُوَ شَرُّ الْأَزْمِنَةِ نِسْوَةٌ كَاشِفَاتٌ عَارِيَاتٌ‏ مُتَبَرِّجَاتٌ مِنَ الدِّينِ دَاخِلَاتٌ فِي الْفِتَنِ مَائِلَاتٌ إِلَى الشَّهَوَاتِ مُسْرِعَاتٌ إِلَى اللَّذَّاتِ مُسْتَحِلَّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِي جَهَنَّمَ خَالِدَاتٌ‏»