پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ابن تیمیه از جمله شخصیت‌هایی است که، به‌خاطر عقاید منحرف و نابه‌جایش[1]، در زمان خودش از سوی تمامی علما و بزرگان اسلامی، علی الخصوص اهل سنت، طرد شده[2] و کار تا بدان‌جا رسید که او را چندین بار حبس کرده و در نهایت هم در زندان از دنیا رفت.
این افکار و عقاید در زمان خود او، چندان مورد توجه نبوده و کسی بدان توجهی نداشت، اما قرن‌ها پس از او، این کلمات از زبان محمد بن عبدالوهاب، دوباره و در شکلی افراطی‌تر ظهور و بروز یافت. اکنون نیز در تمامی بیانیه‌‎هایی که گروه‌های سلفی جهادی، صادر می‌کنند، مستنداتی از کتاب‌های ابن تیمیه یافت می‌شود.[3]
این‌که کتب ابن تیمه یکی از منابع مهم تکفیر مسلمانان است، بارها و بارها به اثبات رسیده است. اما بعضاً در کتب او مواردی می‌بینیم، که صراحتاً دروغ‌هایی را به سایر مذاهب، خصوصاً شیعه نسبت می‌دهد. مواردی که با کوچک‌ترین مطالعه و کنکاش در کتب شیعه، کذب آن‌ها مشخص می‌گردد.
یکی از این موارد در مساله‌ی نماز جمعه و جماعت نمود دارد. ابن تیمیه می‌گوید: شیعیان نماز جمعه و نماز جماعت نمی‌خوانند، نه پشت سر اصحاب خودشان و نه پشت سر دیگران. چون آن‌ها تنها پشت سر معصوم نماز جمعه و جماعت اقامه می‌کنند، در حالی‌که در این زمان، معصومی در میان آن‌ها نیست، پس این مساله از سوی آن‌ها منتفی است.[4]
این دروغ، به‌قدری مضحک و بی‌اساس است که اصلاً برای مراجعه به آن نیازی نیست که انسان خود را، به زحمت انداخته و به منابع خاصی در مذهب شیعه مراجعه کند، بلکه در ابتدایی‌ترین کتب فقهی شیعه یافت می‌شود و حتی اگر کسی نخواهد به کتب شیعه مراجعه کند، با یک مرور در کانال‌های تلویزیونی شیعه، کذب این موارد هویدا می‌گردد. آیا وهابیان واقعاً نمی‌دانند، کتاب‌های چه کسی را ترویج می‌کنند، و لقب نابه‌جای شیخ الاسلام را بر چه کسی اطلاق می‌کنند.

پی‌نوشت:

[1]. نظرات شاذ ابن تیمیه در تفسیر.
[2]. نظر عالمان اهل‌سنت نسبت به ابن تیمیه.
[3]. ابن تیمیه شیخ الاسلام وهابیت.
[4] ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنه النبویه فی نقض کلام الشیعه القدریه، ج5، ص 175، تحقیق: محمد رشاد سالم، دانشگاه محمد بن سعود، چاپ اول، 1406ق. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.