پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حاصل دوری از مکتب اهل‌بیت (علیهم السّلام) و رو آوردن به دیگران، فتاوای خلاف شرع و شرم‌آور و بسیار زشت برخی از راویان و علمای مورد قبول وهابیت است؛ که ضمن عرض پوزش از خوانندگان عزیز جهت ذکر این‌گونه مطالب؛ به برخی از آنان اشاره می‌نماییم: ابن‌حزم اندلسی گفته است: «گروهی از علما همچون ابن مفرج، اعرابی، دبری، عبدالرزاق، و ابن جریج، اجازه داده‌اند تا زنی که می‌خواهد از زنا خودداری ورزد چیزی را به شرمگاه خود وارد کند.»[1] همو در ادامه، فتوا داده است: «اگر زنی چیزی به شرمگاه خویش عرضه کرده، اما آن را داخل نکند تا آب از او خارج شود، کار مکروهی انجام داده و گناهی بر او نیست و نیز استمناء برای مردان نیز همین حکم را دارد؛ چرا که دست کشیدن مرد و زن به آلت و شرمگاه خود کار مباحی است و بر این مطلب تمامی امت، اجماع دارند.»[2]

شاگرد ممتاز مکتب ابن تیمیه، سرکرده‌ی تکفیری‌ها، یعنی ابن قیّم جوزیه گفته است: «برخی علمای ما فتوا داده‌اند: اگر زنی همسر نداشته و شهوت بر او غلبه نماید، می‌تواند از «إکرنبج» استفاده نماید؛ «إکرنبج» چیزی است که از پوست ساخته شده و به آلت مردانگی شباهت داشته و زن از آن برای دخول در شرمگاه خویش استفاده می‌کند و می‌تواند از چیزی همچون خیار و یا برخی اشیاء خوردنی کوچک استفاده کند. اگر مردی در چیزی مثل کدو، خصیه گوسفند و یا پیه آن، سوراخ گردی ایجاد کرده و آلت مردانگی خود را در آن داخل کند، به نظر من این کار، ساده‌تر و بهتر از آن است که با دست استمناء کند.»[3] و یا فتاوای دیگری که زنان را برای دوری از عمل شنیع زنا به عمل حرام دیگری ترغیب می‌کند؛ مقدسی حنبلی، برترین فقیه حنابله که مفصل‌ترین کتاب فقهی آنان و در حال حاضر از کتب فقهی معتبر نزد وهابیت می‌باشد، می‌نویسد: «شارع مقدس روزه را بدل از ازدواج و احتلام را از بین برنده شدت شهوت قرار داده است، زن هم همچون مرد می‌تواند برای دوری از زنا از چیزی شبیه «آلت مردان» استفاده کند.»[4] شبیه این فتوا در جایی دیگری این چنین آمده است: «زنان هم می‌توانند همچون مردان از چیزی شبیه آلت برای خود استفاده کنند.»[5] و یا در فتوایی دیگر آورده‌اند: «زنی که برای دوری از زنا و یا ترس از ضرر جسمانی با دست خود استمناء می‌کند، چیزی بر گردن او نیست و حتی مجاهد گفته: گذشتگان، جوانان خود را به این کار امر می‌کردند تا از کار دیگری بی‌نیاز گردند و زنان نیز در این که می‌توانند چیزی شبیه «آلت» را به شرمگاه خود وارد کنند حکم مردان را دارند.»[6] و یا بدتر از آنچه درباره مردان آورده‌اند درباره زنان آورده‌اند: «بعضی از گذشتگان ما پسرانشان را به استمناء و دخترانشان را به داخل کردن چیزی در فرج خود امر می‌کردند. به عبدالرزّاق گفتیم: زن چرا چیزی را به شرمگاه خود وارد می‌کند؟ گفت: از این کار اراده‌ی «سحق» می‌کند. همچنین وی گفت: زن با این کار، از زنا کردن بی‌نیاز می‌گردد.»[7]

بار دیگر از خوانندگان گرامی پوزش خواسته و بر این مطلب تاکید می‌نماییم که مطالب گذشته و پیش‌رو را صرفا پاسخ‌های کوبنده‌ای به وهابیت هتّاک می‌دانیم که با تحریف فتاوای علمای شیعه، آن را بهانه‌ایی برای حمله به عقاید شیعیان و مقدّسات آنها قرار می‌دهند. شاید وهابیت، فتاوای خلاف شرعی که تا کنون از کتاب‌های علمای مورد قبول خودشان بیان داشتیم را توجیه نموده، و برای سرپوش گذاردن بر آنها بگویند این مطالب صرفا اجتهادی است که با استفاده از آیات و روایات صورت گرفته و اگر احیانا به خطا رفته باشند پاداش اجتهاد خود را می‌برند؛ به همین‌رو و از باب بستن این‌گونه توجیهات غیر قابل قبول به چند فتوای دیگر از فتاوای زشت و مستهجنی که در کتاب‌های مورد قبول وهابیت اشاره می‌نماییم تا ثابت شود این‌گونه فتاوا نه از روی موازین شرعی و اجتهادات دینی است، بلکه از روی هوا و هوس و القائات شیطانی است؛ وگرنه مگر فتاوایی همچون آنچه در زیر می‌آید در چارچوب عقل می‌گنجد تا چه رسد به شرع مقدّس و اجتهادات شرعی.

دسوقی در کتاب «الحاشیه» گفته است: «اگر شخصی داخل شرمگاه زنی شود نصّی درباره حکم این کار نداریم، اما شافعی گفته اگر از آلت مردانگی خود، آغاز به دخول کند باید غسل کند وگرنه غسل واجب نیست؛ چرا که این کار همچون فرو کردن آلت در هوا می‌باشد.»[8] شروانی در کتاب «الحواشی» گفته است: «اگر شخصی آلت خود را دو نیم کرده، نیمی از آن را در شرمگاه زنی و نیمی دیگر از آن را در شرمگاه زنی دیگر داخل کند، غسل بر آن مرد واجب می‌شود، به خلاف آن دو زن. و اگر نیمی از آلت خود را در جلوی زنی و نیمی دیگر را در پشت او داخل کند، غسل واجب می‌شود.»[9] آیا واقعا می‌توان نام اجتهاد شرعی برگرفته از آیات و روایات را به روی این‌گونه مطالب گذارد؟ آیا حتّی تصور این‌گونه مطالب زشت و زننده که در متن بالا آمد و ما از تکرار آن شرم داریم، وجود دارد؟! متن زیر از شخصی است به نام عبدالقاهر تمیمی که سبکی نویسنده کتاب «طبقات الشافعیّه» او را پیشوایی بزرگ و جلیل‌القدر و دانشمندی که آوازه علمی‌اش گیتی را فرا گرفته، معرّفی نموده، اما این شخص در همان کتاب، فتوای زیر را از او نقل می‌کند: «اگر مردی آلت مردانگی خود را در پارچه‌ای پیچیده و با زنی نزدیکی کرده، ولی انزال ننماید، بنا بر قول صحیح‌تر غسل بر او واجب نیست و حتی اگر با زن نامحرمی این عمل را انجام دهد، حدّی بر او نیست و هیچ‌یک از عبادات او نیز فاسد نمی‌شود.»[10] و یا در کتاب بسیار معتبر نزد وهابیت همچون «شرح صحیح مسلم» آمده: «درباره حکم کسی که آلت خود را در پارچه‌ای پیچیده و با زنی نزدیکی نماید سه نظر وجود دارد که نظر صحیح و مشهور آن است که غسل واجب می‌شود؛ نظر دوم آن است که غسل بر او واجب نیست، چرا که آلت خود را در پارچه‌ای پیچیده و نظر سوّم آن است که اگر پارچه ضخیم و مانع از احساس لذّت و سرایت رطوبت باشد غسل واجب نمی‌گردد.»[11] همچنین فتاوای مستهجن بسیار زشت دیگری که ما صرفا در این فرصت به مشتی از خروارها بسنده نموده و از بیان همین‌ قدر از مطالب نیز پوزش می‌خواهیم. کمترین نتیجه این‌گونه فتاوا اشاعه‌ی فحشا و برانگیختن غرایز و هیجانات جنسی و سوق دادن جوانان به فساد، فحشا و مسائل جنسی و بازداشتن جوانان از فرهنگ ازدواج و تشکیل خانواده می‌گردد. که این فتاوا نتیجه‌ی دوری از مکتب اهل‌بیت (علیهم السّلام) است.

پی‌نوشت:

[1]. المحلّی، ابن حزم، دار الآفاق الجدیدة، بیروت، ج 11، ص 390.
[2]. المحلّی، ابن حزم، دار الآفاق الجدیدة، بیروت، ج 11، 392.
[3]. بدائع الفوائد، ابن قیّم جوزیة، مکتبة نزار مصطفی الباز، مکة المکرمة، ج 4، ص 905.
[4]. الفروع و تصحیح الفروع، أبو عبدالله محمد بن مفلح المقدسی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 6، ص 120.
[5]. المبدع فی شرح المقنع، أبو إسجاق إبراهیم، المکتب الإسلامی، بیروت، ج 9، ص 114.
[6]. کشاف القناع عن متن الإقناع، بهوتی، دار الفکر، بیروت، ج 6، ص 125.
[7]. المصنف، صنعانی، المکتب الاسلامی، بیروت، ج 7، ص 391.
[8]. حاشیة الدسوقی علی شرح الکبیر، دسوقی، دار الفکر، بیروت، ج 1، ص 129.
[9]. حواشی الشروانی علی تحفة المحتاج بشرح المنهاج، شروانی، دار الفکر، بیروت، ج 1، ص 260.
[10]. طبقات الشافعیة الکبری، سبکی، هجر للطباعة و النشر و التوزیع، ج 5، ص 143.
[11]. شرح النووی علی صحیح مسلم، نووی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 4،ص 41.