مسیحیت
مكتب پوچ‌گرایی تمام زندگي را بی‌معنا و بی‌هدف می‌داند، بخشي از كتاب مقدس مسيحيان به‌شدت از همين مكتب طرفداری كرده است و نتيجه تلاش‌های انسان را بيهوده دانسته و اعتقاد به مجازات و پاداش‌های عالم آخرت را به‌صراحت انكار می‌کند، درحالی‌که در قرآن كريم و روايات اسلامی، با اين مكتب خرافی مبارزه می‌کنند و خلقت دنيا را دارای هدفی والا می‌داند.
کتاب مقدس بهشت را جایی می‌داند که در آن باغ و درختان فراوانی وجود دارد. از بین درختانش رود‌هایی روان است که همه‌ی آن‌ها از یک رود بزرگ نشأت می‌گیرند. در آن خوردنی و نوشیدنی موجود است و مؤمنان بر کرسی داوری خواهند نشست. وجود شراب تازه نیز چنان‌که عیسی مسیح به آن اشاره می‌کند یقینی است. به‌راستی چرا مسیحیان به چنین بهشتی و کتاب مقدسی که بهشت را این‌گونه توصیف می‌کند، اشکال نمی‌گیرند؟
پیامبران با توجه به ماموریتی که دارند، گستره‌ی تبلیغی متفاوتی نسبت به هم دارند. برخی فقط برای هدایت خانواده‌ی خود برانگیخته شده و برخی برای هدایت قوم خود مبعوث می‌شود. از این میان پیامبرانی نیز هستند که محدوده‌ی تبلیغی آن‌ها منحصر به یک سرزمین و ملیت خاص نیست بلکه همه‌ی عالمیان را شامل می‌شود. اما اینکه گستره‌ی تبلیغی عیسی مسیح کدام یک از این موارد می‌باشد، مورد اختلاف است.
مسلمانان و مسیحیان تعریفی متفاوت از حضرت عیسی (علیه‌السلام) در کتاب آسمانی خود دارند. قرآن حضرت عیسی (علیه‌السلام) را به عنوان پیامبر الهی می‌شناسند ولی مسیحیان و کتاب مقدسشان تعریفی بسیار زننده و لااقل گنگ و نامفهوم از عیسی مسیح عرضه می‌کنند. قرآن کریم حضرت عیسی (علیه‌السلام) را به عنوان پیامبری بزرگ و محترم که به آسمان برده شده و در پوشش عزت خداوند، آرام گرفته است، مطرح می‌کند.
تعدد زوجات و چندهمسری از ابداعات اسلام نبوده و در عهد جدید و قدیم نیز وجود داشته است، توجه به تفاوت حکم تعدد ازدواج در ادیان الهی اهمیت خاصی دارد. اسلام برخلاف مسیحیت و یهودیت، به ظرایف این حکم دقت بیشتری داشته است. اسلام تعدد زوجات را محدود به چهار زن دانسته و رعایت عدالت در بین زنان را شرط اساسی جواز چندهمسری می‌داند.
پطرس يا شمعون (علیه‌السلام) در اسلام به‌عنوان جانشين عيسی (علیه‌السلام)، پيامبر خداوند، باایمان راستين و داراي علم و حكمت الهی معرفی شده است، اما انجيل در همان حال كه پطرس را بنيانی برای دين مسيحيت و جانشين عيسی (علیه‌السلام) معرفی كرده است، او را شخصی ترسو، دروغ‌گو، سست ايمان و «شیطان‌صفت» معرفی كرده است.
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی در دیدار با رئیس شورای صلح و عدالت واتیکان: «امیدواریم این دیدارها دریچه‌ای برای حل مشکل جهان بشریت از سوی رهبران ادیان الهی باشد... جنگ‌ها، اختلافات، مفاسد اخلاقی، مشکلان اقتصادی و سیاسی از مهم‌ترین مشکلات دنیای امروز هستند که همکاری ادیان می‌تواند در رفع آن‌ها مؤثر باشد.»
از نظر مسلمانان خداوند تمام صفات کمالی را دارا بوده و از هر گونه صفتی که نشانگر نقصان در وجود خدا باشد مبرا می‌باشد؛ در مقابل این اعتقاد صحیح مسلمانان، مسیحیت و کتاب مقدسِ آنان، انواع و اقسام صفاتی که حاکی از نقص صاحب آن صفت است، به خدا نسبت می‌دهند. از جمله پشیمان شدن خدا از آفرینش جهان!
کتاب مقدس و پیروان آن از نسبت دادن هیچ صفتی به خدا ابا نکرده و بدترین صفات را که شایسته‌ی انسان عادی نیز نیست، به خدا نسبت داده‌اند. این صفات به گونه‌ای است که وجود آن در خداوند، چه بسا خدا بودنش را زیر سوال ببرد. یکی از این صفاتی که کتاب مقدس به خدا نسبت داده است، فراموشی است. خدايی كه عهد خود را فراموش می‌كند!
کتاب مقدس از الیصابات به عنوان دختر هارون نام‌برده درحالی‌که خود مسیحیان معترف‌اند که این نسبتِ پدر و دختری حقیقی نبوده و پدر واقعی الیصابات هارون نام نداشته است. به‌راستی چرا مسیحیان یک آیه مشابه موجود در کتاب مقدس را حجت دانسته، ولی همان را در قرآن اشکال و نقص قرآن قلمداد می‌کنند؟ این رفتار متناقض مسیحیان به چه معناست؟
در مسیحیت صهیونیست تشکیل دولت یهودی فلسطین موجب ظهور مسیح می‌شود، شاه ایران نیز به‌عنوان یکی از کارگزاران صهیونیست بود، اولین کسی که با این تفکر به‌صورت علنی مخالفت کرد امام خمینی (رحمه‌الله) بود، در سخنرانی‌های زیادی خواستار عدم دخالت آمریکا و اسرائیل (که طرفدار نظریه مسیحیت صهیونیزم بودند) در مسائل ایران شد.
مسیحیان کتاب مقدس خود را عاری از هرگونه نقض و تحریفی می‌دانند، حال اینکه این کتاب مقدس سرشار از تناقضات است. جالب این است بسیاری از این تناقضات به خود عیسی مسیح نسبت داده شده است. مثلاً عیسی مسیح زیر پا گذاشتن احکام تورات را ممنوع کرده، ولی از سویی دیگر خود، حکم قصاص را که از مهم‌ترین احکام تورات است، نفی می‌کند!
علامه طباطبایی (ره) در تفسیر المیزان تصریح کرده‌اند که آنچه در ماجرای فرعون، نجات داده‌شده است بدن مرده‌ی فرعون است، نه زنده‌ی او: «اى فرعون ما بدن تو را از دريا نجات مىدهيم و درمی‌آوریم؛ و اگر بيرون آوردن بدن مرده فرعون را نجات بدن او خوانده، باز به خاطر همان اتحادى است كه بين نفس و بدن هست.»
در حالی که در کشورهای مسیحی جایگاه خاصی برای مسلمانان و به خصوص شیعیان قائل نشده و آنان را حتی از حقوق اولیه خود منع می‌کنند، در جمهوری اسلامی ایران اقلیت ها مورد احترام بوده و از حقوق فردی و اجتماعی خود بهره‌مندند. حضور نمایندگان مسیحی در مجلس شورای اسلامی ایران گواه بارز آزادی ارامنه و مسیحیان در ایران است.