شیعه انگلیسی
جریان افراطی موسوم به «شیرازی‌ها» یکی از جریان‌هایی است که از حمایت انگلیس و سایر قدرت های استعماری برخوردار است و ضدیت با جریان انقلاب اسلامی و تضعیف جایگاه رهبر انقلاب، از اهداف اطرفداران و لیدرهای آن است.
قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام، مسلمانان را از فحش و ناسزا به مقدسات دیگر مکاتب منع می‌کنند، چنانچه امام علی علیه‌السلام به سربازانش فرمود: «به جای فحاشی با منطق سخن بگویید و اعمال و کردار ناپسند آنها را عالمانه بیان کنید». اما با این وجود عده‌ای افراطی، با ناسزا به مقدسات دیگر مذاهب، سعی در تخریب چهره اسلام و تفرقه بین امت اسلام را دارند.
اقدامات و فعالیت‌های رهبران و مبلغان جریان انحرافی «تشیع لندنی»، ضربات و خسارت‌های بسیاری را به دین و مذهب شیعه وارد کرده است. به‌عنوان مثال مبلغین این جریان در کشور مالزی سبب شدند که میان شیعه و اهل‌سنت و یا حتی میان خود شیعیان مالزی اختلاف ایجاد شود و مکتب شیعه تضعیف گردد.
دشمنان اسلام با ایجاد دو فرقه منحرف وهابیت و شیعه انگلیسی، در صددند که به واسطه اختلاف‌افکنی این دو گروه، مسلمانان را به خود مشغول سازند و آتش جنگ فرقه‌ای و مذهبی را در بین آنان برافروزند و باعث ضعف قدرت اسلام و دولت‌های اسلامی و مانع رشد و گسترش اسلام شوند. این دو فرقه به مانند دو لبه‌ی قیچی بر علیه وحدت اسلامی عمل می‌کنند.
یکی از خصوصیات طرفداران جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» عدم مواجهه درست با منتقدان و کشاندن گفت‌وگوها به مراء، لجبازی و جدال غیر نیکو است و از این طریق سعی می‌کنند فضا را برای توهین به مخالفین خود و از میدان بیرون کردن آنها فراهم کنند.
جریان افراطی «شیعه انگلیسی»، بر پایه مبانی و تفکراتی، از جمله مخالفت شدید با علوم عقلی، به ویژه فلسفه شکل گرفته است و طرفداران این جریان، عقل نظری و صِرف عقل را حجت ندانسته و علوم عقلی که بر پایه عقل نظری ایجاد شده را بیراهه و خارج از اسلام می‌دانند.
«تشیع لندنی» جریانی سازمان‌یافته و یک حزب سیاسی است که اهداف سیاسی خاصی را دنبال می‌کند؛ این جریان افراطی که در ظاهر، اولویت خود را مبارزه با اهل‌سنت و اسلام سنی قرار داده است، در واقع بازیچه دست استعمارگران برای تفرقه‌اندازی است. آنان با جبهه کفر تعامل خوبی داشته و عملاً شعار مبارزه با استکبار و استعمار را قبول ندارند.
مقام معظم رهبری (مدظله)، با رصدی کامل نسبت به جریان افراطی و انحرافی «تشیع لندنی» و واکاوی رفتار مستکبران، به ویژه سیاست تفرقه‌افکنانه انگلیسی‌ها، جریان مورد حمایت آنها را خارج از اسلام دانسته و همگان را از اعمال اختلاف برانگیز برحذر داشتند.
«تشیع انگلیسی» یا «تشیع لندنی» از جریان‌های انحرافی و افراطی است که از حمایت همه‌جانبه برخی از کشورهای غربی مانند انگلیس برخوردار است؛ دبیر کل مجمع تقریب مذاهب اسلامی می‌گوید: «اطلاعات دقیق و مدارک مستند داریم که عربستان سعودی که طبیعتاً باید دشمن تشیع افراطی باشد، به جای دشمنی، با واسطه و روش‌های خاص خود، از این جریان افراطی حمایت می‌کند».
مهم‌ترین عوامل تحکیم وحدت در قرآن کریم عبارتند از: اعتصام و تمسک به حبل الهی، احیای امر به معروف و نهى از منکر و عبرت گرفتن از امت‌های پیشین؛ زیرا وحدت یک مقوله مهم است که عدم وجود آن در میان مذاهب اسلامی نتیجه‌ای جز اختلاف و نفاق، ذلت و خوارى ندارد و سرّ ذلت و خوارى هر ملت را باید در اختلاف و نفاق آنان جستجو كرد.
مهم‌ترین موانع ایجاد وحدت، عبارتند از اهانت و سب به مقدسات سایر مذاهب و خودپسندی و تعصب بی‌جا نسبت به اعتقادات خود؛ در حالی که قرآن کریم، مسلمین را از هرگونه اهانت به مقدسات دیگران و همچنین تعصب و خودپسندی نهی کرده است.
دشمنان اسلام و مسلمین، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و گسترش پدیده بیداری اسلامی، احساس خطر کرده و برای مقابله با این پدیده، اقدامات مختلفی را شروع کردند؛ از جمله اینکه افرادی راحمایت کردند تا پروژه تفرقه‌افکنی را کلید بزنند؛ در یک سو شیعیان تندرو و افراطی و در سوی دیگر اهل‌سنت افراط‌‌گرا و تکفیری را قرار دادند تا با آتش افروزی دینی میان سنی و شیعه، مقدمات یک جنگ تمام عیار بین مسلمانان را فراهم آورند.
جریان شیرازی و منتسب به جناب صادق شیرازی (تشیع لندنی)، مرحوم سید محمد شیرازی را به عنوان اصلی‌ترین نظریه‌‌پرداز خویش معرفی کرده و از ایشان با عناوینی همچون «الامام المجدد» یاد می‌کنند؛ ولی در نظریه‌پردازی و فعالیت‌هایشان، از نظرات وی عبور کردند.
یکی از مسائل مهمی که مانع وحدت بین مسلمانان است، مسئله تکفیر مسلمانان از جانب یکدیگر است؛ درحالی که خداوند متعال از مسلمانان می‌خواهد با مراجعه به قواعد علمی، منطقی و حقیقت محور در پذیرش حقایق کتاب و سنت و نیز بهره‌گیری از خرد، اختلاف و نزاع‌های فکری خود را به خدا و پیامبر (ص) ارجاع بدهیم.