سنگ چه کسانی را به سینه می‌زنیم؟ وقتی خود صحابه اقرارواعتراف می‌کنند به گناه، بی‌عدالتی وبدعت وغیره، چرا ما قبول نمی‌کنیم و کاسه داغ‌تراز آش می‌شویم؟ درست مثل این‌که امام جماعت مسجد محله بگوید: من عادل نیستم، من گناهی مرتکب شدم، اما یک عده‌ای قبول نمی‌کنند و می‌گویند امام جماعت ما عادل است وکوچک‌ترین گناهی هم انجام نداده.

یکی از روشهای وهابیت برای ایجاد شکاف بین شیعه و اهل‌سنت ترویج روایات ضعیف و مسئله‌دار از منابع روایی طرفین است. به‌عنوان مثال آنان با تمسک به یک روایت ضعیف ادعا می‌کنند که شیعیان تمامی اهل‌سنت را ناصبی می‌دانند. درصورتی‌که در منابع روایی شیعه ده‌ها روایت دیگر به اسلام اکثر قریب به اتفاق اهل‌سنت گواهی داده شده است.

امامان شیعه نسبت به مسئله غالیان در زمان حضور خود، حساسیت فوق العاده‌ای داشتند و چنان در این قضیه سعی وافر می‌کردند که هرگونه انتساب غُلات را به خویش منتفی دانسته و در موارد مختلف عقاید خطرناک غلوّ کنندگان را با برهان و دلایل قاطع یا به حداقل رساندن افکارشان و یا شدیداً انکار و ردّ می‌کردند و از آنان اعلان بیزاری می‌کردند

این داستان از سری داستان‌های باغ گل محمدی می‌باشد، که نویسنده به ذکر فضیلت صلوات و به مذمت تکدی گری پرداخته و عقاید شاه نعمت الله ولی را در قالب حکایت بیان نموده است. در این داستان، چند کبوتر و یک بلبل در یک باغ گل محمدی مشغول به گفت‌وگو هستند؛ که کلاغ متکدی از باغ شاه نعمت الله ولی وارد بوستان گل محمدی می‌شود.

منزلت حضرت علی(علیه السلام) بر هیچ انسانی پوشیده نیست. چه کسانی که مرید حضرت باشند و چه کسانی که دشمنی ایشان را در دل می‌پرورانند. دشمنان چون می‌دانند که حضرت علی(علیه السلام) دارای چه مقامی در نزد خداوند است و برای اینکه این منزلت را زیر سؤال ببرند، به روایات فضائل و حتی به تفسیر آیاتی که در شأن حضرت نازل شده است، دست می‌برند.

مسأله امامت و اعتقاد به آن، منحصر به شیعه نبوده و ساخته و پرداخته مکتب تشیع نیست. چرا که تمامی فرق اسلامی در این نقطه اشتراک نظر دارند که وجود و وجوب امام و پیشوا از ضروریات است و با فطرت بشر و عقل انسانی سازگار است. بنابراین اختلاف در جزیات مسأله امامت است که باعث تفاوت دیدگاه و وجه تمایز بین شیعه و اهل سنت شده است.