مخالفان مذهب تشیع، تلاش می‌کنند تا رجعت را که یکی از اعتقادات مهم و یکی از مسلّمات شیعه اثنی عشری است را با اتهامات واهی و کذایی مورد هجمه قرار دهند و طبق معمول به سراغ شخص مجهول الحال به نام عبدالله بن سبأ یهودی می‌روند و او را به شیعه نسبت می‌دهند و می‌گویند که او اولین کسی بود که نظریه رجعت را در دین اسلام بیان کرده است.

از اعتقادات شیعه اثنی عشری، بحث رجعت است، که طبق آیات و روایات وارده، از ائمه معصومین (علیه السلام) به آن یقین دارند، و معتقد هستند. اما اهل سنت نقطه مقابل شیعه هستند و این موضوع را قبول ندارند و در کتب روایی آن‌ها متذکر آن نشدند و در مقابل آیات قرآن یا سکوت می‌کنند و یا دلیل واهی و سست ارائه می‌دهند.

یکی از اعتقادات مهم شیعه نسبت به مذاهب دیگر اسلامی بحث رجعت است که به آن معتقد هستند. فلذا به خاطر همین اعتقاد از طرف مخالفین خود مورد هجمه قرار می‌گیرند و بر چسب خرافی‌گری و بدعت آمیز بودن را به مذهب تشیع وارد می کنند اما شیعه با استناد به آیات قرآن و روایات این اتهام را از خود دفع می‌کنند

حضرت زهرا(س) فردی بسیار عزیز از نگاه همه‌ی شیعیان و پیامبر اسلام بودند. پیامبر به ایشان ارادت خاصی داشتند و این سخن را بارها تکرار کرده‌اند: «فاطمه! غضب تو غضب خداست و رضایت تو رضایت خداست.» این روایات در منابع اهل‌سنت به وفور آمده است. اما سخن اینجاست که با وجود چنین کراماتی برای ایشان چرا حضرت مورد ظلم واقع شدند.

روایتی در منابع بسیاری از اهل‌سنت در فضیلت حضرت زهرا (س) نقل شده که به شکل‌های مختلف آمده است و آن این است که پیامبر گرامی اسلام فرموده: «فاطمه پاره‌ی تن من است و هر که او را بیازارد، مرا آزرده است.» طبق این روایت هیچ احدی حق ذره‌ای بی‌احترامی به حضرت زهرا را ندارد، اما برخی با اهانت‌های بزرگ این سخن پیامبر را به باد داده‌اند.

شیخ شلتوت: «جایز است شرعا عمل کردن به دستورات مذهب جعفریه که به مذهب امامیه اثنی عشریه معروف است. مانند سایر مذاهب اهل سنت و سزاوار است، مسلمانان این مطلب را بدانند و از عصبیّت و طرفداری‌های بی‌جا و بدون حق و حمایت از مذهب معین خودداری کنند. دین خدا و شریعت او تابع مذهبی نیست، یا منحصر در مذهبی نیست.»