پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شیخ عبدالرؤف مناوی، با اشاره به روایت «فاطمة بضعة منی، ...[1] فاطمه پاره تن من است،...» می‌گوید: «سهیلی بر اساس این روایت استدلال کرده است، همانا هر کس فاطمه را سب کند کافر است؛ چون رسول خدا به او غضب می‌کند و این‌که او افضل از شیخین است.»[2]
فحاشی ابوبکر را علمای اهل‌سنت در کتب خود نقل کرده‌اند، این روایت یکی از شواهد این سخن است: پس از آن‌که ابوبکر خطبه­‌ی حضرت فاطمه (سلام الله علیها) را شنید، سخنان حضرت بر او سنگین تمام شد؛ در این هنگام ابوبکر بالای منبر رفت و گفت: ای مردم! چرا سر و صدا  می‌کنید؟ به این دلیل او حرف‌ها را می‌زند که من شهادتش را رد کرده‌ام. همانا او مثل روباهی است که شاهدش دم اوست!!! او ماجراجو و فتنه‌انگیز است، فتنه‌های کوچک را بزرگ نشان می‌دهد و مردم را به فساد ترغیب می‌کند. علی از زنان و ضعفا کمک می‌گیرد و مانند ام طحال که زن فاحشه‌ای در جاهلیت بوده است، می‌باشد.»[3] در این‌جا به شدت اهانت ابوبکر روشن است و جای هیچ ان قلتی نیست.
حال به نظر شما آیا این هتاکی و اهانت ابوبکر، به غیر از دو فرد صالح خدایی است؟ آیا این اهانت او باید بی‌جواب می‌ماند؟
توجه کنید که ابوبکر چه الفاظی را به حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) و فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) نسبت می‌دهد و حق اینان را ضایع می‌سازد.
امیدواریم خواننده‌ی محترم بتواند در هر مطلب با عقلانیت و آزاداندیشی راه درست را دریابد.

پی‌نوشت:

[1]. فاطمه پاره تن من است، کسی او را اذیت کند، مرا اذیت کرده...
[2]. فیض القدیر، المناوی، ج4، ص551. «إستدلّ به سهیلی علی ان من سبّها کفر لانه یغضبه و أنها أفضل من الشیخین»
[3]. شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید، کتابخانه مدرسه فقاهت، 16، ص214 و 215. «قال أبو بکر و حدثنی محمد بن زکریا قال حدثنا جعفر بن محمد بن عمارة بالإسناد الأول قال فلما سمع أبو بکر خطبتها شق علیه مقالتها فصعد المنبر و قال: أیها الناس ما هذه الرعة إلی کل قالة أین کانت هذه الأمانی فی عهد رسول الله ص‏ألا من سمع فلیقل و من شهد فلیتکلم إنما هو ثعالة شهیده ذنبه مرب لکل فتنة هو الذی یقول کروها جذعة بعد ما هرمت یستعینون بالضعفة و یستنصرون بالنساء کأم طحال أحب أهلها إلیها البغی.»