مالک بن انس، از امامان اهل سنت و  پیشوای فرقه مالکی درباره امام صادق (علیه‌السّلام) می‌گوید:

امام صادق (علیه‌السلام) در هیچ مناظره‌ای شکست علمی نخورد و از ایشان این عبارت را می‌شنیدند که می‌فرمود: «از من بپرسید، پیش از آن‌که مرا از دست بدهید، زیرا پس از من هیچ‌کس مانند من برای شما حدیث نخواهد گفت.» این عبارت را فقط دو نفر از اهل بیت پیامبر به زبان آورده‌اند؛ یکی وجود امیرالمؤمنین، و دیگر

ذهبی از ابوحاتم در مورد امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده است که: من از پدرم شنیدم که می‌گفت: جعفر بن محمد الصادق ثقه است و از مانند او پرسیده نمی‌شود.
تاریخ الاسلام، ذهبی، ج9، ص88و89.

ابن صباغ مالکی در مورد امام صادق (علیه‌السلام) می‌نویسد: او در میان برادران خود جانشین پدر گردید و به مقام امامت رسید، یاد او در خاطره‌ها از همه بیشتر و ارزش او فزون‌تر بود. محدثین آن مقدار که از او حدیث نقل کرده‌اند، از هیچ‌یک از اهل بیت پیامبر حدیث نقل نکرده‌اند.

امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «ناصبی و دشمن ما اهل بیت کسی نیست که آشکارا با ما دشمنی ورزد، بلکه ناصبی کسی است که نسبت به شما شیعیان دشمنی می‌ورزد، در حالی‌که می‌داند شما ما را دوست دارید و از دشمنانمان بیزاری می‌جویید...» زیرا ناصبی سعی می‌کند دشمنی خود را نسبت به اهل بیت مخفی کرده تا به نا

ابن تیمیه روایتی از سنن نسائی نقل می‌کند که مشابه آن از صحیح مسلم نیز نقل شده، و گفته است که حدیث، صحیح است، اما جمله آخر آن، «وَكُلُّ ضَلَالَةٍ فِي النَّارِ» را از پیامبر نمی‌داند؛ زیرا اگر بپذیرد که هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی در آتش است، تأیید کرده برخی از بزرگان مذهبش اهل جهنمند؛ خود نیز