اسناد
مردی به امام سجاد (علیه‌السلام) ناسزا گفت و به حضرت افترا بست، امام در جواب آن مرد فرمود: اگر آنچه گفتی در من باشد، پس به درگاه خداوند توبه می‌کنم، و اگر نباشد در این‌صورت تو به من افترا بستی و خدا تو را بیامرزد؛ وقتی این مرد، این برخورد امام (علیه‌السلام) را دید، بلند شد و سر امام سجاد را بوسید
مردی به امام سجاد (علیه‌السلام) ناسزا گفت؛ حضرت خود را به نشنیدن زد و چیزی نفرمود؛ آن مرد وقتی بی‌اعتنایی امام (علیه‌السلام) را دید، گفت: با تو بودم، امام سجاد (علیه‌السلام) نیز در جواب فرمود: من نیز گفته تو را نادیده گرفتم و چشم‌‌پوشی کردم و آن مرد خجالت‌زده و شرمسار گردیده و عذرخواهی کرد.
امام سجاد (علیه السلام) از نظر دین و دانش از بزرگان و سروران تابعان بود؛ یحیی بن سعید گفت: او بهترین هاشمی‌ای بود که در مدینه دیده بودم.
از مردی به نام مستقیم نقل شده نزد علی بن الحسین (علیه‌السلام) بودم، هرگاه نیازمندی می‌آمد به‌پا می‌خاست و هنگام برآوردن حاجتش می‌فرمود: «بی‌گمان صدقه، پیش از آنکه در دست نیازمند قرار گیرد، در دست خداوند جای می‌گیرد.»
الطبقات الکبیر، ابن سعد، ج7، ص213.
ابن طلحه شافعی با کلامی زیبا امام سجاد (علیه‌السلام) را مورد تحسین قرار می‌دهد و می‌گوید: «این است زین العابدین، پیشوای زاهدان و سیّد متقیان و امام مؤمنان؛ اخلاف او گواهی دهند که او از سلاله رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و طریق روشن او، مقام و تقرب و نزدیکی او به خدا را ثابت می‌کند و پینه‌های
ابن جوزی می‌گوید امام سجاد (علیه‌السلام) در شبانه‌روز هزار رکعت نماز می‌خواند و گاهی از ترس خداوند از هوش می‌رفت.
صفة الصفوه، ابن جوزی، ص327.
مقاله: «شخصیت امام سجاد (ع) در میان علمای اهل سنت»
امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: «امام سجاد بیست سال گریه کرد و هرگاه در جلوی آن حضرت، غذایی گذاشته می‌شد، می‌گریست.»
مناقب، ابن شهر آشوب، ج4، ص180.
ابن خلکان درباره‌ی امام سجاد (علیه‌السلام) می‌نویسد: او یکی از امامان دوازده‌گانه و از بزرگان تابعین است، ... او را ابن الخیرتین می‌خوانند؛ چرا که پیامبر فرمود: خدا از بندگان خود دو برگزیده در میان اهل بیتم دارد، برگزیده او از میان عرب، قریش و برگزیده او از میان عجم، فارس است؛ ...
ابن صباغ مالکی درباره امام سجاد (علیه‌السلام) نوشته است که مناقب او بسیار و مزیت‌های او مشهور و معروف است.
الفصول المهمه، ابن صباغ مالکی، ص190.
مقاله: «جایگاه امام زین العابدین در منظر بزرگان اهل سنت»
ابن تیمیه که همه فضائل اهل بیت را انکار می‌کند، درباره‌ی امام سجاد اعتراف کرده است: علی بن حسین، زین العابدین، از اجلّ تابعین در علم و دین است، و زهری درباره ایشان گفته: در بین هاشمیان مانند او ندیدم.
الرد علی الاخنائی، ابن تیمیه، ص376.
از امام سجاد (علیه‌السلام) نقل شده است: «من از خدایم شرم می‌کنم که برادری از برادران دینی خود را ببینم که نیازمند باشد و از خدا بخواهم که به او بهشت ارزانی دارد، ولی خود، بُخل بورزم و از مال دنیا او را محروم کنم، زیرا آن‌گاه که روز قیامت شود به من گفته شود: «تو در دنیا برای مال و ثروت بخیل بودی،
عمر بن خطاب در جنگ‌های رسول خدا، (با کفار و یهود) از صحنه جنگ به نحوی از انحاء می‌گریخت؛ مثلا در جنگ خیبر وقتی مسلمانان به فرماندهی عمر به جنگ رفتند، فرار کرده در حالیکه عمر سربازان را ترسانده و مسلمانان او را می‌ترساندند.
المستدرک، حاکم نیشابوری، ج3، ص40.
ضرار بن خطاب فهری در جنگ احد می‌توانست عمر بن خطاب را بکشد، اما چنین نکرد؛ ضرار می‌گوید: با نیزه به عمر بن خطاب حمله کردم و وقتی عمر بن خطاب تیزی آن را حس کرد، آن‌گاه نیزه‌ام را از او برداشتم و به وی گفتم: ای پسر خطاب! این نعمتی است از سوی من که شایسته تقدیر و سپاس است، آن را فراموش نکن.
وقتی ضرار بن خطاب فهری (که به اشتباه آمده برادر عمر بن خطاب است) در جنگ احد از دست امیرالمؤمنین فرار می‌کرد، عمر بن خطاب او را دنبال کرد، در میان کارزار گمان کرد که او برگشته؛ ضرار با نیزه به سمت عمر برای طعنه زدن آمد که از او دست برداشت و به او گفت: ای پسر خطاب!