اعتقادات
احمد البصری و هر شخص دیگری که بر حق نباشد و ادله کافی برای اثبات مدعای خود نداشته باشد مجبور میشود دست به دامن امور غیر متعارف و غیر معمول شود که البته این امور برای اکثریت جامعهکه عقلانی هستند مورد قبول واقع نمیگردد. شاهد مثال در این موضوع حسن البصری است که اثبات حقانیت خود را در استخاره جستجو میکند.
معاویه اولین کسی بوده که حضرت علی (علیه السلام) را لعن کرد و مردم را نیز به این کار تشویق کرد. در پی این بدعتگذاری، حضرت علی هزار ماه به دستور معاویه، بر فراز منبرها لعن شد. آیا کتاب خدا یا سنت رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم) یا اجماع مسلمانان، سبّ و لعن حضرت علی، خلیفه مسلمانان را تجویز کرده بود؟
استکبار جهانی متناسب با هر دورهای با ایجاد یک جریان فکری مخرّب به سراغ اذهان مردمی در جامعه اسلامی آمده و آن را مورد هدف قرار میدهد. از جمله آن جریان، سید یمانی و جریان فرقه قادیانی است که در بین دو مذهب اهل تسنن و شیعیان قرار داده و پس از آن نیز جریان شکلگیری داعش با پرچمهای سیاه و منقوش به «لا اله الا الله» است.
وهابیت معتقدند توسل به انبیاء و اولیاء مخالف با عقیده توحیدی است و هر کس به پیشوایان دین متوسل شود، مشرک است. بنابر گفتمان وهابیت، حتی حضرت آدم (علیه السلام) نیز مشرک است، زیرا وقتی حضرت آدم (علیه السلام) دچار خطا شد، به پیامبر (صلی الله علیه و آله) توسل جست و ایشان را واسطه قرار داد تا خداوند او را ببخشد.
سوداگران دین و مذهب از راهی برای اغفال عمومی و به اثبات رساندن مدعاهای دروغ و واهی خود استفاده میکنند که از جمله آن تقطیع و تدلیس و ممزوج کردن روایات با هم و القای آن به مخاطب به این که منظور از این کلمات ائمه (علیه السلام) و نعوذ بالله اینکه منظور ایشان همین فردی است که از آن سخن به میان آمده است.
وهابیان تحقیر و تنقیص و سبّ و لعن صحابه پیامبر را موجب تنقیص پیامبر اکرم و خداوند دانسته و شیعیان را به جرم دشمنی با صحابه پیامبر، کافر دانسته و توبه آنان را نپذیرفته و تنها راه حل پیش رو را، قتل آنان میدانند. اما در مقابل به تعریف و تمجید از کسانیکه مقابل حضرت علی صف آرایی کرده و با آن حضرت به جنگ پرداختند، میپردازد.
توسل مسلمانان به انبیاء با عملی که بتپرستان انجام میدادند، بسیار متفاوت است. زیرا بت پرستان به سنگ و چوب متوسل میشدند، که هیچ خاصیت و نفع و ضرری نداشتند. در حالی که انبیاء و اولیاء در نزد خداوند دارای احترام و آبرو هستند و مسلمانان به همین جهت به انبیاء و اولیاء توسل میجویند که آنان را آبرومند در نزد خداوند میدانند.
اندیشه وهابیت اندیشه متزلزلی است. این اندیشه دارای ساختاری متناقض و دسته بندیهای بسیار ضعیف است. اصلی را گاهی از عقل میگیرد و تمام روایات را استثناء بر آن میداند. گاهی اصل را از روایات میگیرد و تمام ادله عقلی را استثناء بر آن میپندارد. نداشتن یک منهج قوی و متین در فکر، آفت بزرگی در اندیشه وهابیت است.
مدعیان دروغین مهدویت با استفاده از اعتقاد راستین مهدویت که به دلایل عقلی و نقلی در جای خود به اثبات رسیده است در پی راهی برای تثبیت ادعای دروغین خود هستند که در این راه از تطبیق روایات بر خود و یا دیگری نیز إبایی نداشته و با جسارت هرچه تمامتر روایات وارده از ائمه (علیهم السلام) را بر خود تطبیق میدهند.
فرقه ضاله وهابیت با تفسیر به رای و برداشتهای نادرست از آیات قرآن باعث گردیدند که برخی از موضوعات قرآنی را که به صورت اعتقادی بیان شده است و مذاهب اسلامی آن را به عنوان اعتقادی محکم و برداشت از قرآن به آن ایمان داشته باشند را نوعی بدعت قلمداد کنند و با افکار باطل خود نسبت کفر و شرک را به همگان بدهند.
مخالفت آشکار با سنتهای پیامبر را به روشنی میتوان در رفتار وهابیان دید. از باب نمونه بغوی پس از مطرح کردن این سوال که نمازهای مستحبی به جماعت خوانده میشود یا فرادا؟ دو احتمال را موجه دانسته و برای افضلیت جماعت، به فعل عمر و برای افضلیت فرادا، به سنت پیامبر اکرم تمسک کرد، و در پایان عمل عمر را بر فعل پیامبر مقدم داشته است.
علمای اهلسنت معترفند سنت پیامبر و عمل صحابه تسطیح قبرها بوده است. اما در مقابل افرادی همچون ابن ابی هریره با پیروی از تفکرات ضد اسلامی بنیامیه میگوید: تسنیم (برآمدگی قبور مانند کوهان شتر) بهتر از تسطیح است. وی در بیان علت افضل بودن تسنیم، مینویسد: مسطح نمودن قبرها علامت روافض است که بهتر است اهلسنت با شیعه مخالفت کند.
در جهان اسلام و در بین مذاهب مختلف کم نبودهاند افرادی، که با داشتن ضمیری آگاه و بینا تلاش کردهاند، راه اشتباه سلفیت و وهابیت را به نقد بکشند. افرادی با ضمیر روشن که توانستند با استدلالهای روشن خود بنیان اندیشه وهابیت را تخریب کنند و به تعبییر دیگر عالمان همچون بمبی هستهای، اساس وهابیت را متلاشی کنند.
کشورهای استعمارگر در راستای سیاست استعماری خویش همواره به دنبال پیداکردن راههایی برای رسوخ در بین مردم و خصوصاً در میان جوامع اسلامی هستند تا با به انحراف کشاندن اذهان و سست نمودن عقیده مردم، ایشان را از داشتن اعتقادات صحیح و راستین خود منحرف نموده تا در نهایت بتوانند آنها را برای مدت طولانی به استثمار بکشانند.