سلفیت و وهابیت
عبدالطیف بن عبدالرحمن از نوادگان محمد بن عبدالوهاب است. وی صراحتا فتوا به کفر مسلمانان داده و شهرهای اسلامی را بلاد کفر خطاب می‌کند.
مودودی از جمله شخصیت‌های بارز سلفی‌گری است که بر جریان معاصر سلف‌گرایی نیز تاثیر بسزایی داشته است. او در بحث اعتقاد به طلب حاجت خارق العاده از انسان های وارسته، دچار اشتباه شده و در تقابل با آیات قرآن قرار گرفته است.
وهابیت که در تضعیف نمادهای عزاداری شیعه از هیچ راه‌کاری روی‌گردان نشدند با تمسّک به برخی از روایات اهل‌بیت همچون مذّمت پوشیدن لباس سیاه و روایاتی که لباس سیاه را لباس دوزخیان و فرعونیان دانسته و پوشیدن لباس سفید را توصیه نموده‌اند، پوشیدن جامه‌ی سیاه در مراسم عزاداری اهل‌بیت را نیز در همان سِلک قرار داده و آن را رد نموده‌اند.
وهابیت که در تضعیف نمادهای عزاداری شیعه از هیچ راه‌کاری روی‌گردان نشدند با تمسّک به برخی از روایات اهل‌بیت همچون مذّمت پوشیدن لباس سیاه و روایاتی که لباس سیاه را لباس دوزخیان و فرعونیان دانسته و پوشیدن لباس سفید را توصیه نموده‌اند، پوشیدن جامه‌ی سیاه در مراسم عزاداری اهل‌بیت را نیز در همان سِلک قرار داده و آن را رد نموده‌اند.
با وجود دلایل و اسناد فراوان در کتاب‌های اهل‌سنت و وهّابیت مبنی بر دستور یزید بن معاویه در به شهادت رساندن امام حسین (علیه السّلام) امّا می‌بینیم وهّابیت همچون همشیه به متهم نمودن دیگران پرداخته و در شبهه‌ای مضحک، شیعیان را مسبب شهادت امام حسین دانسته و کوشیده‌اند دامن بزرگان خود را از این لکّه‌ی ننگ تاریخی پاک کنند.
وهابیت با تلاش چندین ساله خود کتابی را در تحت عنوان «اصول مذهب شیعه الامامیه الاثنی عشریه» تالیف کرد که با آن، عقاید مکتب تشیع را به باد نقد بکشاند. اما با مطالعه این کتاب تنها بازتاب تقطیع روایات و تحریف آنها به چشم می‌خورد.
قتال و جهاد امری مقدس در ذات نیست. بلکه با توجه به رویکردی که مجاهد دارد باعث ترقی و تعالی معنوی می شود. رویکرد یک شخص می تواند امری مقدس و یا امری غیر مقدس باشد. اگر در راه خدا باشد باعث نجات و نور است، و اگر در راه غیر خدا باشد که همان راه طاغوت باشد، باعث گمراهی و ضلالت بیشتر می شود.
بیان بزرگان یک مذهب همیشه می تواند برای افراد و تابعین مذهب یک معیار قابل قبول و معیار منطقی باشد. در این بین موضوع جهاد و نگاه اندیشمندان اهل سنت درباره جهادو تعریف ایشان می تواند برای برادران اهل سنت معیار مهمی باشد تا در دام اندیشه سلفی گری نرفته و در این اندیشه غوطه ور نشوند.
برداشت های نادرست سلفیان جهادی از اصطلاحات و کلمات دینی و شرعی و تغییر مفهومی آنها یکی از خطاهای راهبردی اندیشه سلفیان جهادی است. کلمه جهاد از این دست مفاهیم است. کلماتی مانند جهاد دارای تعاریف خاص عرفی، فقهی، شرعی، لغوی است که خلط هر کدام از این تعاریف باعث خلط نتایج و احکام خطرناکی می شود.
فرق بین جهاد و قتال نکته بسیار مهمی است. در اندیشه اسلامی باید بین جهاد و قتال فرق قائل شد. هر جهادی قتال نیست. گاهی جهاد در اشکال مختلفی خود را نشان می دهند. سلفیان جهادی مفهوم جهاد را با قتال یکسان تصور کرده‌اند و این شکل از مفهوم گیری و درک مفهومی مصطلحات دینی نتیجه ای چنین خشن ونابهنجار را به دنبال داشته است.
کتاب الدرر السنیه یکی از کتب مورد توجه در نزد وهابیان است. در این کتاب فرزندان و نوادگان محمد بن عبدالوهاب صراط مستقیم و مایه نجات از جهنم معرفی شده‌اند.
وهابیت که در تضعیف نمادهای عزاداری شیعه از هیچ راه‌کاری روی‌گردان نشدند با تمسّک به برخی از روایات اهل‌بیت همچون مذّمت پوشیدن لباس سیاه و روایاتی که لباس سیاه را لباس دوزخیان و فرعونیان دانسته و پوشیدن لباس سفید را توصیه نموده‌اند، پوشیدن جامه‌ی سیاه در مراسم عزاداری اهل‌بیت را نیز در همان سِلک قرار داده و آن را رد نموده‌اند.
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت در مبحث عزاداری به شیعه وارد می‌‌کنند شبهه قرآن خواندن سر بریده امام حسین (علیه السّلام) بر فراز نیزه است که است مسئله برای آنان قابل هضم نمی‌باشد و غالبا با تمسخر و استهزاء آنان مواجه می‌گردد. این در حالی است که این مسئله یکی از مسلّمات تاریخی بین شیعه و اهل‌سنت می‌باشد.